Meclisin içindeki siyasi gruplar şaşılacak derece birbiriyle bağdaşamaz durumdaydı. Hatta Yeşil Ordu gibi doğaçlama ortaya çıkan içinde halkçı sosyalist örgülerden muasır Bolşevizm’e karşı sempati besleyenler de yer alıyordu. 1921 tarihinde saltanat devletinin anayasası yanında meclis bir anayasa daha yaptı. 1921 Anayasası kısa bir anayasadır, bugün bile görülmeyecek derecede adem-i merkezci bir yapı içermektedir, yerel kurullara çok önem vermekteydi. Bu öngörü tatbik edilmedi. Birlikte yürünecek bu anayasanın yanında 1921 Anayasası’nın uygulanmaktan çok bir hedef teşkil ettiği görülüyor. Bir kenara itilmesi beklenen 1876 Anayasası ise zaten konvansiyonel sistem yürürlükte olduğu için “sözde yürürlükteydi” ama idari ruhu itibarıyla merkeziyetçi sistemi devam ettiren bir meclis hükümetinin ve Anadolu idaresinin vazgeçemeyeceği bir belgeydi. Bu çelişkiyi ancak 1924 Anayasası ortadan kaldırdı.