Çağrı Çıtanak, depremde hayatını kaybeden annesine bu satırlarla veda etti 

Kahramanmaraş’ta meydana gelen 7.7 ve 7.6 şiddetindeki iki deprem 10 ilde büyük yıkıma neden oldu.

Meslektaşı Başak Gümülcinelioğlu ile evli olan oyuncu Çağrı Çıtanak, çocukluğunun geçtiği Hatay’daki evin adresini vermiş ve “Annem oradaydı! Bu bina en yüksek ve haliyle en çok oturanı olan binasıdır. Lütfen daha fazla insanın kurtulması için ulaşın ve yardım edin” çağrısında bulunmuştu.

İlerleyen günlerde yardım çığlığına devam eden Çitanak “Sümerler Mah. A3 blok Antakya… Nevber Yurdal Çıtanak… Bir ihtimal evden çıkmış olabilir. Enkaz çalışmaları devam ediyor. Enkazın şekline göre çıkabilmiş olma ihtimali de var. Gören, duyan arkadaşlarımızdan, görevlilerden yardım istiyoruz. Şoktan konuşamıyor, hatırlamıyor olabilir” demişti.

Nevber Yurdal Çıtanak'tan 9 gün sonra acı haber gelmiş ve hayatını kaybettiği ortaya çıkmıştı.

“BENİM CANIM MEMLEKETİM”

Çağrı Çıtanak, annesinin vefatı sonrasında duygularını Instagram hesabı üzerinden bir yazıyla paylaştı:

“Ben Mehmet Çağrı Çıtanak. 10.10.1990’da Hatay’da doğdum. Bir kısmınızın Suriye sandığı, bir kısmınızın terör bölgesi sandığı, bir kısmınızın yaşayan herkesi Arap sandığı, Akdeniz’in kuytu köşesi, medeniyet beşiği, hoşgörü diyarı Hatay. Bağımsız bir cumhuriyet iken oy birliği ile Atatürk’ün mirasına sarılan Hatay. Uğruna kan dökülmeden ülke topraklarına katılan tek il olan Hatay. Benim canım memleketim! Bana savaşmamayı öğreten memleketim… Bana sevmeyi öğreten memleketim… Bana kardeşliği öğreten memleketim… Bana bütün Anadolu’yu eve sığdırarak öğreten annem! Çocukluk arkadaşlarım, mahallemiz, esnaf komşularımız, sırasıyla önce oynadığımız, sonra köşesinde oturduğumuz, sonra koşup kaçtığımız, sonra köşesinde takıldığımız ve vakti geldiğinde bavulumuzla köşesini dönüp gittiğimiz sokaklarımız. Sokaklarımızda yankılanan annelerimizin sesleri.”

 

 

 

 

Bu gönderiyi Instagram'da gör

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Cagri Citanak (@ctnkcgri)'in paylaştığı bir gönderi

“ANNEMİN BANA ÖĞRETTİKLERİNDEN BAHSETMEK İSTEDİM”

“Hepsi 6 Şubat 2023 saat 04.17 itibarıyla bir daha ne zaman yaşayabileceğimizi bilmediğimiz ya da yaşayamayacağımızı bildiğimiz anılar oldu. Attığım ilk adımın şahitliğinden tutun da yazdığım ilk öykünün ilhamı olmaya kadar her anımın en nadide parçası annemi kaybettik. Çocukken, ölmüş insanların fotoğraflarını gördüm diye kabuslar gördüğüm çok gecem oldu. O yüzden annemin herhangi bir fotoğrafını paylaşmak istemedim. Bu paylaşıma denk gelen kardeşlerim olursa etkilenmelerini istemem. Onun yerine hayatı boyunca çevresindekilerle sadece ödünç alıp verdiği kitapların sayıları için tartışmış bir kadını anmak için bana öğrettiklerinden bahsetmek istedim. Böylece hepimiz aynı öğretilere sahip olarak gerçek bir aile olabiliriz.”

“HAYATININ BİTECEĞİNİ UNUTMADAN VE KIRMADAN YAŞA”

1. Sevdiğin insanlara onları sevdiğini söyle.

2. Fedakarlıkla enayiliğin arasındaki çizgiyi kaçırma

3. Ne olursa olsun gülmekten vazgeçme

4. Sonuçları sen dışında kimseyi etkilemeyecekse hata yapmaktan çekinme.

5. Eğer ahlaki olarak hata yapmıyorsan seni mutlu edecek yanlışları yapmakta serbestsin ve özgürlüğünü sonuna kadar kullan.

6. Sağlığına her zaman dikkat et.

7. Kitap okumayı, tatil yapmayı ihmal etme.

8. Hayatta en önce kendinden ve kendine karşı sorumlusun. Sorumluluklarını ihmal etme. Özetle; hayatının biteceğini unutmadan ve kırmadan yaşa…

“KİMLİĞİMİN YARISINI KAYBETTİM”

“Daha nice öğüdü vardır cebimde muhakkak. Bunlar beni onun oğlu yapanlar. Antakya’da sadece annemi değil, 18 yaşıma kadar attığım her adımı kaybettim. Kimliğimin yarısını kaybettim. Kalanlarla uzun, sağlıklı, huzurlu, bereketli yollarımız olsun. Süre içinde destek olan, yanımda olan, arayan-soran, sarılan, gelen, gelmeyen herkese çok teşekkür ederim. Ben annemin anısına gülmeye ve yaşamaya devam edeceğim. Her mutlu anımız gidenlerin ruhuna yarasın. Hepimize geçmiş olsun. Sevgilerimle”