Nazan Öncel: 7 senedir kendime bir şey almıyorum 

Sanatçı Nazan Öncel, yedi yıldır kendisine yeni bir şey almadığını ve 110 parçayla yaşama kararı aldığını söyledi.

Öncel, sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda, "Sırada evi 2+1’e indirmek var" dedi.

“YOLUN SONUNDA 2 METRE YERDE YATIYORUZ”

Öncel, Twitter hesabından yaptığı paylaşımda şu ifadeleri kullandı:

"7 senedir kendime hiçbir şey almıyorum, aksine diş fırçası dahil kişisel eşyamı 110 parçaya indirdim. Hafifledikçe rahatladım. Sırada evi 2+1’e indirmek var. Yolun sonunda iki metre yerde yatıyoruz. ‘Ölüm var unutma diyorum’ kendime. Ben de geç uyananlardanım."

7 senedir kendime hiçbir şey almıyorum, aksine diş fırçası dahil kişisel eşyamı 110 parçaya indirdim. Hafifledikçe rahatladım. Sırada evi 2+1'e indirmek var. Yolun sonunda iki metre yerde yatıyoruz. "Ölüm var unutma diyorum" kendime Ben de geç uyananlardanım. #HayatBirKarış

— Nazan Öncel (@nazan_oncel) February 4, 2023

“HAFİFLEDİKÇE RAHATLADIM”

Dikkatleri üzerine çeken sanatçı, bu kez Instagram hesabından daha uzun bir açıklama yaptı.

Öncel’in paylaşımı şu şekilde:

2011’de annemi kaybettikten sonra her şey boş gelmeye başlayınca silkelendim. Dedim ki ‘bu kadar fazlalıkla yaşanmaz.’ İnsan gidiyor, geriye çer çöp kalıyor. Annemin ardından siyah elbisesini tam 4 sene yıkadım ütüledim giydim. Sonrasında baktım ki oluyor, insan azla yetinebiliyor; başladım azaltmaya. Eve tek bir obje bile almadım. Ve 7 senedir de kendime hiçbir şey almadım; aksine diş fırçam hariç kişisel eşyamı 110 parçaya indirdim. Hedefim 100 parça. Evden ise iki eve daha yetecek kadar eşya gitti. Hafifledikçe rahatladım. Konserden konsere bir fistan dikip giyiyorum, iş bitiyor. Sırada evi 2+1'e indirmek var. Nohut oda bakla sofa neyimize yetmiyor ki? Zaten ‘bir lokma bir hırka’ diyenlerden olduğumu bilirsiniz.

“TARİFSİZ BİR HUZUR”

Bir arabayı on beş sene kullanır, o beni bırakmadan ben onu bırakmam. Emektar olması hatırına şansımı zorlarım. Ama sahip olduklarımla kan bağım yoktur, insan isterse her şeyden vazgeçebilir. ‘Yolun sonunda iki metre yerde yatıyoruz, ölüm var unutma diyorum’ kendime. Belki biraz geç uyananlardanım ama hanidir kendi içime yaptığım bir yolculuk bu. Ne bir hırs, ne haset; ne şu ne bu. Ayaklarım yerden kesilmiş de ayda yürüyormuş gibiyim. Tarifsiz bir huzur. Eksilmeyelim yeter. Bu konu üzerinde sayfalarca yazabilirim ama kafa şişirmek istemem. Söyleyebileceğim tek şey ruhunuzun istediği şeyin peşinden gidin demek olur. Nice güzellikler dilerim hepinize.