Her hafta bu satırlarda fert fert, aile aile, sokak sokak, şehir şehir, toplum ve millet olarak sıkıntılı yerlere doğru hızla gitmekte olduğumuza dikkat çekmek istiyorduk.
İstiyorduk ama korkuyorduk.
Tamam buradan düşündüklerimizi yazdıklarımızı sizlerle paylaşmak da özgürlük değil(!)
Bunlarda hakaret, küfür, hadsizlik asla olmamalı.
Ama bendeniz “dirgeni yiyen sıpa, bir daha gelmez sapa” diyerek düşündüklerimi de yazamıyorum.
Yazamam da.
Korkuyorum. Korkuyorum.
Çünkü bizi de ancak damdan düşen anlayabilir.
Ne ekonomik türbülans ne sabun ne köpük.
Ne iç hainler ne bitip tükenmeyen dış düşmanlar.
Bunlarda bize bir şey yapamazlar.
Ancak kötü bir çizik atabilirler.
O da sivrisinek ısırığı gibi gelir geçer.
…………….. 
Ne var ki bizi biz yapan değerler kaybolursa o zaman biz, biz olabilir miyiz.?
Şimdi korkumdan yazamadıklarımı Sayın Doğan yeni kitabında o kadar açık ve net ifade etmiş ki.
İsterseniz Sayın Doğan’ın kitabından şu alıntıları siz değerli okurlarımızla paylaşabilir miyim? 
“Kabul etmek gerekir ki siyaset dünyanın en zor işi. 
İhtirasın menfaat kavgalarının doruğa eriştiği bir alan. 
Her zaman her seviyeden menfaatlerin telif edilebileceği dengeleri tesis etmek kolay olmuyor. 
Mümkün de olmuyor. 
Ölçülebilen tarafları var ama siyasetin hüner sanat incelik isteyen tarafları da fazla. 
Genellikle verdiklerinizle bir şey kazanamıyorsunuz. Çünkü zamanla alışılıyor. 
Buna mukabil veremediklerinizden dolayı çok şey kaybediyorsunuz. 
Fertte toplumda dün arzu ettiklerine bugün kavuşunca yarın için yeni şeyler istiyor.
Arzu ettiğine kavuşunca yarın için yeni şeyler istiyor. 
Arzu ettiğine kavuşmanın verdiği tatmin kısa vadeli oluyor.
Yeni tatminler arayışı içine giriyor.
Aslında bu süreç hayatın yaratılışın kendisinden başka bir şey değil”
…………….
İşte tecrübeli siyasetçinin siyasetçiyi ve milleti en güzel şekilde tasvir etmesinin ardından günümüzde ki tehlikeye gelişi;
“Hoşgörü diyalog uzlaşma toplumsal çatışmayı gerginliği azaltan çok değişik inançlara ve görüşlere sahip insanların barış içerisinde bir arada yaşamasını sağlayan temel kavramlardır. 
Bu kavramlar ne kadar güçlüyse toplum o kadar sağlamdır. 
Görüşleri ve düşünceleri ağırlıklı olarak siyah beyaz zıtlığında mütalaa etmek toplumda ki fay hatlarının derinleştirir ve kavgayı çatışmayı sürekli kanayan yara haline getirir. 
Kavganın kazananı da olmaz. 
Herkese kaybettirir.  
Oysa huzur ve barış daha ziyade gride uzlaşmayı mecbur kılar. 
Hiç kimse herkese akıl verecek kadar akıllı değildir.
Sizin gibi düşeni sevebilirsiniz ama sizin gibi düşünmeyene saygı ve ya en azından hoşgörü borcunuz vardır.”
……………………………
İşte hadi gelin şimdi falanca partisinden filanca partisine. 
Hangi siyasetçi bu yazılana söylenene uyuyor. Yazılanları yapıyor.?
Hadi diyelim ki siyasetçiler kendilerine yazılan rollerini en iyi şekilde yapmaya çalışıyorlar.
Peki biz millet olarak tuttuğumuz inandığımız siyasi parti hangisi olursa olsun bu kavramlara uyabiliyor muyuz?
İşte aylardır bu sütunlarda dikkat çekmeye çalıştığım ama üstüne açık net olarak gidemeyip sadece kurbağaları ürkütmeye! çalıştığım konu buydu.
Tecrübeli siyasetçi milleti siyah beyaz olarak değerlendirmiş.
Bizde en güzel Adana karpuzunun şaaaak diye ortadan ikiye bölünmesi demiştik.
Sayın Doğan ne diyor?
Hangi tehlikeye dikkat çekiyor?
Bir daha altını çizelim mi?
“KAVGANIN KAZANANI DA OLMAZ. 
HERKESE KAYBETTİRİR.”
……………..
Allah muhafaza bu millet kaybetmemeli.
O zaman ne olur en üst makamdan en alt makama burada en büyük görev siyasilere düşüyor.
Yapmayın etmeyin.
Ne olur bu sefer görevinizi tam yapmayın. 
Allah rızası için bizi siyah beyaz diye bölmeyin.
Felaket günü o gündür beyler.
O zaman ne sizin koltuk kalır ne de bizim kümes.