Ekonomik türbülanslar hala tüm şiddeti ile devam ediyor.
Nerede nasıl durur?
Bilen var mı?
Açık söyleyeyim, hiç sanmıyorum.
Ancak nasıl olursa olsun bu korku veren, tedirgin eden türbülans bir yerde duracak ve ekonomi sakinleşecek. 
……………….
Çünkü bu ülke insanı bunları belirli zamanlarda çok acı bir şekilde yaşadı.
Birileri de bunun bedelini ödedi.
Bunun bedelini kim öder? Sorusu ise gerçekten büyük muamma.
Allah var ben işin orasında da değilim.
…………….
60 yılı geride bırakan ömrümün 40 yılını aşkın süresinde de gazeteci olarak yaşayan bir basın mensubu olarak bu milletin bu tür ekonomik sarsıntıların hepsinin hakkından geleceğimize inanırım.
Yalnız ama(!) demeden bir gerçeğe hem de acı bir gerçeğe dikkat çekmek istiyorum.
………………
Bizler belli bir neslin insanlarıyız.
Yani 70 li yıllarda ki benzin kuyruğundan yağ et kuyruklarına girerek yoklukları yaşadık.
Yine 80 ihtilali öncesi en sert ideolojik çatışmaların ve çarpışmaların kanlı oyunlarında tanık yaptık.
90 yıl yılların ekonomik sarsıntılarını 2001 ekonomik krizini yaşadık.
Kısaca bizim nesil şerbetli bir nesil idi.
Bugün ki ekonomik türbülans bize asla etkilemez.
……….
Biraz daha geriye gidelim mi?  
Babam bir resmi kurumda işçi idi.
Yani Devletin kadrolu işçisi.
O günlerin ticaret yaparak para kazanan insanlarının dışında çevreye göre sokağın en şanslı ailelerinden birinin tek erkek evladı idim. 
60 lı yılların sonunda kahvaltı sinimizde peynir ve ekmekten başka ekmeğin yanında lokmaları ıslatmak için içilen çayın dışında katığımız yoktu.
Onda da asla bir zeytini ekmeğimize katık yaparken tek lokmada yiyemezdik.
Anamız babamız sürekli uyarırdı “Dur oğlum hepsini birden yeme. İki lokmada ye. Bolca ekmek al yanında. Karnının doymaz” derlerdi.
Bugün benim soframda kahvaltı masasında evet siniden masaya geçerken siyahından yeşiline, içinde bilmem ne biberlisinden kırmasına kadar en üç çeşit zeytin var.
Ama çocuklarım zeytini değil iki lokmada yemeyi önce burunlarına götürerek koklayarak seçiyorlar.
…………..
Bir acı örnek daha vereyim mi?
Bugün hayat pahalılığından, dahası ne kadar pahalı olursa olsun marketlerde sınırlı sayıda satıldığı iddia edilen tuvalet kağıtları ile mi büyüdük?
Özür dilerim ama tuvalet kağıdı dediğiniz şey neydi ki?
Kendi evimizde de misafirliğe gittiğimiz evlerde de “taharet bezleri” sıra sıra asılı dururdu.
………………
Öğretmen olan eşim çocuklarımı 80 li yıllarda çocuklarımızı büyütürken çocuk bezi alamazdık.
Çocukların altına serilen bezler saatlerce kaynatılır temizlenir ütülenir ve yeniden bir kez daha çocuklarımızın altına tutulurdu.
…………….
Hadi şimdi elinizi vicdanınıza koyun ve cevap verin;
“Tuvalet kağıtlarını, tuvaletinizden kaldırma şansınız var mı? 
Buna gücü yetecek bir baba, bir dede tanıyor musunuz?
Köylerde tuvalet kağıdı ve kağıttan bebek bezleri peynir ekmek gibi satılıyor.
………………
Yine küçük bir akıl oyunu oynayalım mı?
Z kuşağı diye AK Partiden, TKP ye kadar tüm siyesilerin gözünü oylarına diktiği gençliği kim frenleyebilir?
Bu kuşağı hangi güç sepet altına alabilir?
Milliyetçilik mi?
Muhafazakarlık mı?
Sosyalistlik mi?
Devrimcilik ki?
……………
Geçin geçin bu masalları beyler.
Şu anda öyle bir gençliğimiz var ki interneti kesin sokağa dökülürler.
Buna benim çocuklarım da dahil.
Dahası geleceklerini dahi düşünemediğim torunlarım da dahil.
Sizce geleceğimiz olan bu nesle BEKA yı nasıl anlatırız?
Hadi diyelim ki anlattık.
İnandırabilir miyiz?
İnanırlar mı?
…………
Çok net büyük kaygı içerisindeyim.
Cenab-ı Allah elbette tüm insanlığa ama özellikle bizim bu milletimizi asla yokluk ile terbiye etmesin.
Çünkü korkarım ki o gün (Allah muhafaza) bizler yamyamlar gibi birbirimizi yemeye kalkarız.
Biz geldik geçiyoruz.
Ama gelecek?
Korkuyorum.
Karamsarım.
Her şeye rağmen ümit var olmak istiyorum.