BİRİLERİ ANDIÇ MEVZUUNU SULANDIRIYOR MU? 

Dünkü gazetelerin manşetleri gösterdi ki, Türkiye'nin bir süreden beri tartıştığı ihtisas ve çok özel çalışma sonucunda işlediği konunun çözümlerini de içeren andıç, bu kadar anlamsızlaştırılabiliyormuş. Andıç’ın kendisi ve işlevi tartışılmak yerine, basına sızdırılmasına ilişkin zamanlaması kapsamındaki haberler önemli gelişmelerdi.

Haberlere göre, basına sızan ve demokrasi açısından büyük bir ivme kaybına yol açan andıçın öncelikli olarak ABD'ye, ardından sözümona uygun bir konjonktür beklentisine uyarak basına sızdırılmasına dönük bir bilinçli komplo söz konusuydu. Bu bilgilerin doğruluğu yanlışlığı bir tarafa, kesin olan bir şey var, o da andıçın varlığını merkeze almaktan hızla uzaklaştırılıyor olmamızdır. Türk demokrasisi için elzem olan andıç mevzuunu dört başı mamur bir şekilde masaya yatırmak gerekir. Zira, konuyu dallandırıp budaklandırmak, yahut komplo teorileri ile nasıl sızdırıldığına dair tartışmalara girişmek, sonuç almak kapsamında değerlendirilemez. Bugün ülke adına ve değerleri adına hareket eden herkesin demokrat bir kimlik etrafında antidemokratik bu hususlara geçit verilemeyeceğini görmesi ve bunu dillendirmesi önem arzetmektedir. Bu tavır hem demokrasimiz için hem de Türk Silahlı Kuvvetleri'nin geleceği için yapıcı bir eleştiri olarak değerlendirilmelidir.

Andıç meselesi sulandırılıyor...

Türk medyasındaki kalemlere ilişkin olarak, bir andıç hazırlandığı bilgisi ve ortaya çıkan durum kaygı verici değil de nedir? Hele bu son andıç gerek konusu gerek konuya bakışı ve çözüm önerileri ile hepsinin üstüne tüy diken bir nitelik gösteriyor. Eleştiri hakkını kullanan herkesi karşı kutba koyan bu andıç, magazin ağırlıklı medya kuruluşlarına ayrı bir önem atfetmekteydi. Andıç mevzuunda ilginç olan asıl nokta ise yine gazetecilerin kendi meslektaşları ile ilgili olarak takındıkları tutumdu kuşkusuz. Doğrusu büyük bir ironi olarak dillendirilmesi gereken bir husustan söz ediyorum. Her gün, "Vallahi de billahi de sizin iyiliğiniz için yazmıştım, benim kuma da, size vaktiyle şöyle şöyle demişti de, ben onları bile yazmamıştım" tirajikomiklikleri kimin için ironi değildir ki? İnsani bir ahlâkîliği anlamalarını beklemiyorduk; ama asgariden sahip olmaları gereken meslek etiğine de bu kadar yabancı olmaları sanırım bizi de aşan bir şeydi. Onlar meslektaşlarına yapılanları görmezden gelebiliyor ve hatta hoş görebiliyorlardı.

Bu arada, gizli bir çalışma nasıl yer alırmış basında, bunu kim sızdırmış da, yok bu özel maksatlıymış gibi teranelere ne demeli? Esasen biz de Sayın Genelkurmay savcısının açıklamasına kadar hiç üzerinde durmadık, kafa da yormadık, gelen suallere de 'Boş işler bunlar' diye karşılık verdik. Ama bu son açıklamada kaybeden belli değil, çalan belli değil, ama önce Amerika'ya gitmiş, yaklaşık altı ay sonra da vatanına kavuşmuş muamelesi yapılan sözümona bu andıça. Burada bizim algılayamadığımız, çaldıranın ve çalanın belli olmadığı belgenin, seyrüseferi ve basına sızdırılışı hakkında teferruatlı bilgilendirmeler. Kardeşim, cumhurbaşkanlığı ile ne alakası var basındaki bazıları hakkında tanıdık iyi çocukların hazırladığı andıçların? Şimdi gelelim işin gözden kaçan; ama cidden önemli kısmına. Bizim de bu aşamada bir çift lafımız var elbette.

Siyasette, bürokraside ya da bilimle uğraşan çaba harcayan veya öyle olduklarına inananlar, bütün bu işler soyut akıl ister, somut akılla geleceğiniz yer buraya kadar. Hep, "Tanırım iyi çocuktur" dedikleriniz ne kadar iyidir? Ya tanıyıp daha doğrusu dokunmadan tanıyamadıklarınız nedir? Zannetmem kötü demezsiniz; ama sizin mantalitenize göre de iyi çocuk değildir. Ya nedir? İyi de değil kötü de değil. Tanımak için önce dokunmanız mı gerekir? Bu şansı bulamayanlara ne olacak?

Onlar size yakınlaşma adına yapılan onursuzlukları kendilerine yakıştıramazlar. Sizden uzak olsalar da görevleri ile her zaman hemhal oldular. Sizin sağladıklarınızdan da pek de haberdar değildiler. Onlar görev dediler, yani beklemediler... Siz sizden bir şeyler bekleyen ve bu sebeple size yanaşanları tanıdınız. Onlar her şeyi sizden beklediler. Haksız da değildi o tanıdığınız çocuklar, onlar sizin nasıl beklediğinizi örnek aldılar. Ve sonunda yaptıkları da bu kadar. Şimdi suçlu arıyorsunuz, suç konusu yokken ortada. Bir suç ve suçlu ile meşgulken, 'Başka şeyler mi kotarılıyor civarda?' diye kuşkulanıyor sağduyulular. Daha geçenlerde yazdı ebedi ve milli yayın yönetmenimiz. Hem de tumturaklı bir ifade kullanmıştı: "Derin Gırtlak". Çok ebedi ve edebi olan çılgın yönetmenimiz akıl edememişti ki gırtlak yutmak içindir. Kasdı, kendisine suflörlük yapıldığıydı; ama şaşırıp esasını itiraf etmişti yazısında. Derin mi sığ mı belli olmayanların sözcüsü mevkutemizin yazarı da alışkanlıktan olacak 'derin' demişti gırtlağa bile. O gırtlağa ne atmıştı acaba? Kimsenin bilmediği bir operasyondan haberdar edilmenin vardı elbette bir götürüsü.

Bu kadar çarpıtma fazla oldu...

Bizim tanıdıklardan işbilirimiz hem operasyon planlıyor, hem de pazarlıyor planlarını. Biz de operasyon yaptık hem de daha çok; ama akıl edemediğimiz pazarlamaktı. Şimdi bunu da öğrendik hem de anlı şanlı ve de karışık endamlı genel yayın yönetmenlerimizden. Bu becerikli pazarlamacımız daha geçenlerde ekranlardaydı. 'Çuvalın rövanşını aldım' iddiaları ile. Hem de kimden biliyor musunuz? Albay Martin'den. Ankara'da görev yapan ve azıcık sporla ilgisi olan herkes tanırdı bu adamı. Adamın bir ziyareti sırasında terleyen iç çamaşırını çıkarmasını "soydum" diye anlatabilmiş ve dinleyici de bulabilmişti. Sayın genel yayın yönetmeninden ders aldığını ve her zaman seviyeli birlikteliklerinin devam ettiğini gösteriyordu davranışları. Bu beceriklimiz de acar andıççıydı muhakkak. Bu işlerin başıydı andıç. Haydi birinin haberli olması doğaldı, ardından gelen yeni acar becerikli kanalcımız da neyin nesiydi acaba? Şimdilik bizim bilebildiklerimiz ve akıl erdirebildiklerimiz bu kadar. Ya diğer kotarılanlar? Yani görüldüğü gibi bu andıççıların pazarlama dürtüleri önlenemiyor bir türlü. Peki o zaman andıçsız ve andıççısız mı kalsın ülkemiz?.. Peki nedir o zaman bunun çaresi? O zaman bırakın bu somut aklı. Yeterli olmadığı da ortada değil mi? İnsanları tanımak için bakın dosyalarına, yaptıklarına, ettiklerine.

Kaynak:www.haberola.com