BİR NİYET OKUMA YERİ: ATATÜRKÇÜ DÜŞÜNCE DERNEĞİ 

Düşünce deyince aklıma, fikir gelir, görüş gelir, tasa, sıkıntı gelir. Düşünce deyince aklıma, başında illaki konusu olan, efkar ve endişe, niyet ve tasarı gelir. Düşünce deyince aklıma, prensip ve ilkeler ve dahi neler gelirde, gelmeyen, niyet okumadır sadece.

Düşünmek deyince ilkin ne düşünülecek, yani hangi konuda düşünülecek bunu tespitle başlamak gerekir işe. Düşünce bir konudaki düşünme sürecinin hasılası, sadece düşünce demenin de yoktur bir manası, şu konudaki düşüncesi demekle anlam kazanır düşünce. 

Nice zamandır düşünüyorum ve anlayamıyorum, batılıların yetiştirdiği, aynı zamanda aşağıladığı insanların özenti ile kurduğu Think-Thunk’leri. Adı üstünde Tink-thunk, yani tank tunk, tık tik gibi. O diyarlardaki insanlar buna tam anlamıyla neler yüklüyor bilmiyorum ama, bildiğim bir şey varsa bizimkilerin algıladıklarından farklı anlamdadır muhakkak yaptıkları. Tercüme ile bize de bir şeyler, güya iyi birşeyler yaptıkları zehabını uyandırmak için dayattıkları.

Batılıların yaptığı, gelecekleri için, geçmişin dersleri ile geleceği tasavvur, tasarım tasasıdır, en azından öyle görünüyor zannımca.. Bunu nasıl anlatabileceğimi de çok düşündüm hem de uzun uzun. Anlayabilirler miydi tasa, tasavvur ve tasarım nedir? Ve epeydir tasarladıklarımı yazmaya karar verdim sonunda. Katılırsınız katılmazsınız anlarsınız veya anlamazsınız. Sizin beklediğiniz o nice nice ve nereden geldiği meçhul titrler de yok  bende. Belki de hep kınadığım, haddini bilmemezliktir yaptığım. Ama ne ve nasıl olursa bu defa paylaşacağım düşündüklerimi.

Atatürkçü Düşünce Derneği’ni duyduğumda aklıma ilkin neler geldiğini paylaşayım sizinle. Atatürk, sözünü demiş, görevini yapmış ve ebediyete intikal etmiş biriydi. Yani artık düşünemezdi, ya da en azından biz bilemezdik ve algılayamazdık düşünüp düşünmediğini.

Düşünceden kasıtları düşünmekse biri diğeri adına düşünemezdi, “Haydi seni de düşündüm” demeye benzemezdi. Yerine düşündüğün yüce bir insandı ve senin de haddin değildi, onun düşündüğünü düşünebilmek. Bu milletin ar ve hayalı kesiminin aklından bile geçmezdi böylesine haddini bilmezlikler.

Ezberlediği 15 veya 20 cümleyi aksamaksızın, duraksamaksızın tekrarlamaktan öte bir meziyeti olmayan, 12 Eylüle en önce biat eden bir Anayasacı başkanları olmasaydı belki de biraz sempati bile duyabilirdim. Ama onun başkan olabildiği bir yerde benim yerim olamazdı. Bir kişi tarafından her şeyin söylendiği, her devanın bulunduğu iddialarını anlamamız da mümkün değildi. 

Sonra meraklandım tüzüklerini bulup okudum, Atatürkçü düşünceyi “Devrimci bir bakış açısıyla” inceleyeceklerini söylemezler mi? Sever misiniz sabaha mı bırakırsınız? Yahu birinin düşüncesini, kendi görüş ve bakış açınla değerlendirmek. Bu düpedüz kendi düşüncelerine destek arama değil de nedir? Hem Atatürk’ün yerine düşüneceksin hem de bunu kendi dünya görüşüne göre yorumlayacaksın yapılan bu.

Bir insanın görüşü ve düşüncesinin incelenmesi ancak gerçekçi ve objektif bir bakış açısıyla yapılabilir ancak. Yarın birileri de kalkar, otoriter, diğeri kalkar faşist açıdan bakarsa neye döner o insanın fikirleri, yaptıkları.

Düşünmek ateş yakmak gibidir, onun içinde demir de tavlarsınız, yemek de yapar, ısınırsınız hatta. Yani ateşi ne niyetle yakarsanız o sonucu elde edersiniz. Düşünce de onun gibidir, neyse düşündüğünüz sonunda o konuda bir çözüm üretir, fikre varır, tasarlarsınız. Düşünce yalnız başına alındığında ne anlamı vardır. Düşünce bu anlamda boş bir kitap gibidir. Bunu hangi konuda, hangi görüşle doldurursanız onun kitabı olur, tıpkı şu konudaki düşüncesi gibi. Konusuz düşünce orman yangını gibidir. Amacı nedir, neyi yakmaktadır, hangi sonucu doğuracaktır? Yani amacı, konusu, hatta hiçbir yararının olmasından vazgeçtik, telafisi çok zaman alacak kayıplara sebep de olabilir.

Derneğin amacının birincisi Altıok. Kardeşim bu altı oku o kadar çok ve kötü kullandınız ki millet ondan sıtkını sıyırdı. Yüz ve oy vermiyor ona. Sizde kalkmış Atatürkçü düşüncenin birinci amacı Altıok diyorsunuz. İnanın bu milletin kahir ekseriyeti seviyor ve benimsiyor o büyük Türk evladını. Ama siz onu o kadar istismar ediyorsunuz ki, uzak duruyor mecburen sizden ötürü, bulaşsın istemiyor suistimallere.

Kuruluş nedenlerindeki bir sürü sebeplerin yanında en önemsedikleri de şeriat ve şeriattan milleti kurtarmak. Bu adamlar ya şeriatın manasını bilmiyorlar, ya da bu milletin şeriata verdiği önemi. Buraya yazalım da öğrensinler. Şeriat: ibadet ve muameleta ait dini ahkamın bütünü. Ve bu Cumhuriyetin kuruluşunda bunlar var. Yok diyorsanız sokarız gözünüze.

Cenaze Namazını bile kıldırmak istemediğiniz Gazi’nin kızkardeşinin isyanı üzerine yerine getirildi bu fariza. Sizin bütün amacınız ve hala da canhıraş son beyhude çabalarınız da bu milletin dini. Ağababalarınızın düzeni çöktü, halkın neyi kalmıştı elinde? Utanmayın söyleyelim, dini. Olmayanlar şimdilerde ellerinde şişelerle sokak başlarında fıçıların içinde nesillerini sıfırlamakla meşgul. Darısı sizin başınıza.

Neyse bu niyet okuma derneğinin son faaliyeti üzerine de birkaç satır yazalım kalanını başka sefere niyetlenelim.

14 Nisan da yapacakları miting. Esas amaçlarını her zaman sakladıkları gibi bu defada örtülü gerçekleştirmeye başladılar eylemlerini. Biz neler söyleneceğini yazalım önceden. Çünkü kırk yılda geçse farklı bir söz çıkmaz ağızlarından. İlkin büyük gümbürtü ile seslendirdikleri “Onuncu Yıl Marşı” her daim kulaklarımızda olacak.

Sonra kürsüye gelenler başlayacaklar gönençsel yerleşkelerine oturtulacaklarda aradıkları özellikleri. 

Sonra çığırtkan ve avansçı kanalın patronu alacak eline mikrofonu döktürecek. Yok öldük, yok felakete gidiyoruz, ve biz sizi kurtarırız. Bu minval üzere devam edecek, her kürsüye çıkan aynı herzeleri yitecek.

Millet kurtulmak istemiyor, hele siz dendiğinde ölmeye razı, bilesiniz!