Bir öğretmenin yazdığı bu Cumhuriyet şiirini okumanızı isterim..

Muhteşem yazmış...

Hep biz konuştuk, biraz da Cumhuriyet konuşsun

SÖYLE CUMHURİYETİM

Tek bir ilke yetiyor, aşıyor güçlükleri

Sığ sularda değil, derinlerde yüzüyor

Bir çırpınışı dağıtıyor, bahtsız sessizliği

Gürül gürül akıyor, boğuyor esareti

Yaşıyor bağrında, beyaz güvercinin

Duyuyor, görüyor, hissediyor

Öz, söz biliyor, biliyor; keskindir kalem kılıçtan

Düşünen bir dimağ, daha parlak yakuttan

Selam duruyor; yiğide, şühedaya, al bayrağa 

Koruyor, korkusuzca; meydan yok tutsaklığa

Bir çift çakır gözden bakıyor hürriyet

Cehalet duvarını çığ gibi yıkıyor

Uçuyor, pervasız kartalın gökte kanatları

Kadının, çocuğun, gencin, yaşlının

Uzuyor, pençeleri karanlığı yırtıyor

Özgür düşlerimin kıyısında bekliyor

Taşıyorum göğsümde, istiklâl kıvılcımı

Alev alev aydınlık, yoluma kıvanç serpiyor 

İçimdeki çocuk büyüyor, coşuyor seninle

Koşuyor maviliğe, daha maviye koşuyor

Dilsiz değil yüreğim, değil kimsesiz geleceğim

Seninle çoğalıp, seninle şahlanıyor sesim

Hangi rüzgârına kapılayım, söyle!

Söyle cumhuriyetim!

Ve ben anneyim, babayım

Şefkatli kucağım

Ruhum özgürlük 

Gökçeden umudum

Bir şarkı söylüyor, bir şarkı düşlerim

Dem tutuyor, başucunda egemenliğim

Haykırıyor, semalardan süzülen esenlik 

Ben

Ben

Ben

Hürüm.

Seyhan Korkmaz