Hepimizin zaman zaman sınandığı durumlar olmuştur hayatın akışı içerisinde. Zor zamanlar diye nitelenen bu durumlarda insan derdine derman olacak bir dost arıyor yanında.  Peki yanımızda yer alan, acımıza veya derdimize ortak olan dostumuz dediğimiz insanlar, gerçekten empati kurup, hissediyor mu bizim yaşadıklarımızı? Yoksa içten içe seviniyor mu? Olur mu öyle şey diyorsunuz değil mi? Dost denilen kişi insanın yanında olur elbet, dediğinizi duyar gibiyim. Ama ben konuya farklı bir perspektiften yaklaşmak istiyorum.

 Hayat içerisinde gerek yaşadığım deneyimler aracılığı ile gerekse de başkalarının yaşadıkları deneyimler aracılılığı ile edindiğim tecrübelerde şunu gördüm ki; kötü gün dediğimiz zor zamanlarda yanımızda duran ya da duruyor muş gibi görünen kişiler içten içe, içinde bulunduğumuz halden keyif alıyor olabilir. Hatta sevinmiş dahi olabilir. Evet maalesef böyle insanlar var. Bunlara dost (!) denilir mi? Tabiki denmez elbet. Ama yaşam içerisinde bu tarz insanlar etrafımızda var ve maalesef olmaya da devam edecekler. Tabi ki hiçbir zaman kabul etmeyecekler bu tutumlarını. Hatta kendilerine bile itiraf edemeyecekler belki de.

İnsan dediğimiz varlık oldukça karmaşık bir yapıya sahip. Anlamak bazen zorlaşıyor. Bu durumun tersi üzerine de çok düşündüm. Hayatta kötü dediğimiz zamanların yanı sıra güzel, mutlu diye nitelendirdiğimiz zamanlarımızda oluyor elbet. Böyle zamanlar da etrafınızdaki kaç insanın yüzünde gerçekten çok samimi ve içten bir sevinç görebiliyoruz? Yani dostumuz dediğimiz kaç insan bizim mutlu günlerimizde bizimle mutluluğumuzu paylaşabiliyor? Bence çok az insan yapabiliyor bunu. Çünkü, insanların, kıskançlık ve hasetlik gibi olumsuz duygu ve tutumları saklaması pekte kolay olmuyor. Sözlerine olmasa bile mimiklerine yansıyabiliyor duyguları. Zor zamanlarımızda ise zaten kötü bir süreçten geçildiği için bu tip insanlar kolaylıkla destekçi gibi davranabiliyor bize. Adeta bir maske takıyorlar yüzlerine. Hiç yanımızda olmayanlardan söz etmiyorum zaten. Özetle; gerçek dost kara günde mi belli olur pek emin değilim. Kara günümüzde her yanımızda olan dost mudur? Onu da bilemedim açıkçası. Bu nedenle gerçek dostun iyi günümüzde içten bir şekilde yanımızda olan kişi olduğuna karar verdim. Yani gerçek dost iyi günde belli olur diyebiliriz bu pencereden baktığımızda.  Ne dersiniz buna? Şöyle bir bakın etrafınıza sizin mutluluğunuza gözleri parıldayarak sevinebilen kaç tane insan var etrafınızda?

Sevgiyle kalın.