Eleştiriyi hak eden bir sürü yanının olmasına rağmen daha önce hiç duymadığımız ilişkiler ağını bu soruşturma çerçevesinde öğrendik.
Şimdiye kadar gördüklerimizin, gerçekte olanın çok az bir bölümü olduğunu&olabileceğini, hepsinden önemlisi “Hiçbir şeyin göründüğü gibi olmayabileceğini” de gördük.
Kutsal bir duygu olan vatanseverliğin, o duyguyu kullananların durdukları yer ve aldıkları pozisyona göre nasıl vatanın devamının şartı olan bütünlük için bir yıkıcı silaha dönüştürülebileceğini anladık.
Birbirine taban tabana zıt gibi gözüken ideolojilerin&ideologların, ortak çıkarda anlaştıkları zaman nasıl aynı yöne birlikte gidebildiklerini ve ideolojilerin pratikte nasıl sadece bir tüketim&kazanma enstrümanı olduğunu kavradık.
Ruslara silah komisyonculuğu yapan emekli paşalardan, PKK ile silah ortaklığı yapan vatansever maskeli hainlerin olabileceğini içimiz sızlayarak öğrendik.
Bunlar… Olabilirliklerini görüp üzüldüğümüz ama artık olabildiğini görüp uyandığımıza sevindiğimiz şeylerdi.
Bir şeyi daha gördük…
Yöntemini tartışsak da, beğenmeyenlerimiz olsa da, devletin üstünde bir güç yok. Artık Türkiye başka bir Türkiye. Bir emekli paşa artık milli iradenin en üst çatısının davetini yıllarca takmayacak kadar kendini seçilmiş, ayrıcalıklı ve hesap vermez pozisyonda göremiyor. Arkanızda bulunan kamuoyu ya da medya desteği sizi yasalar karşısında dokunulmaz kılmıyor. Eğer siz kendinizi yasaların üzerinde görme yanılgısıyla olmadık şeylere girişmişseniz, işte devlet, orada.
Ve kendi içinde birçok handikap barındırsa da sırf bu gösterdikleri nedeniyle, bir yanıyla Ergenekon, kazandı.