Siyasî tarihimizde sayısını bilemediğimiz kadar askerî müdahaleler oldu. Bunların bir kısmı askeri darbe şekline dönüştü, bazıları muhtıra ya da teşebbüs düzeyinde kaldı, bir kısmı da askerlerin siyasi hayatı doğrudan ya da dolaylı etkilemeleri şeklinde gerçekleşti. Bazı kereler de cuntacı yapılanmalar şeklinde darbe hazırlıkları yapıldı, fakat muvaffak olunamadı. 
15 Temmuz 2016 günü FETÖ’cüler tarafından gerçekleştirilen darbe teşebbüsünün üzerinden 4 yıl geçti. Çok sayıda insanımız, darbe haberini alır almaz meydanlara, sokaklara, caddelere indiler. Halkın caddelere, sokaklara, meydanlara inmesi iki evrede gerçekleşti.
Birincisi, Cumhurbaşkanı Sayın Recep Tayyip Erdoğan’dan haber alınmadığı, henüz caddelere, sokaklara, meydanlara inin çağrısının yapılmadığı dönemde, bayraklarını alarak meydanları dolduran, darbecilere karşı direnç gösteren vatandaşlar. Bunları, 15 Temmuz direnişçilerinin “saff-ı evvelleri” olarak nitelendirmek mümkündür. 
İkincisi, Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın çağrısı üzerine, bayraklarını alarak meydanları, caddeleri, sokakları dolduran vatandaşlar. Bunları da, 15 Temmuz direnişçilerinin “saff-ı sânileri” olarak nitelendirmek mümkündür.
Her iki kesimdeki kahraman vatandaşlarımızın olağanüstü direnişleri neticesinde hain darbe teşebbüsü püskürtüldü. 15 Temmuz gecesinde, Türk Milleti, FETÖ ihanet örgütünün en üst düzeyde donanımlı ve organize olan asker görünümlü eli kanlı teröristlerine karşı dünyanın hiçbir ülkesinde emsaline rastlanmayan bir direniş örneği gösterdi. 
15 Temmuz hain darbe teşebbüsünde yüzbinlerce vatandaşımız, “acaba Mısır’da darbeci Sisi’ye karşı Tahrir Meydanı’nda toplananlar gibi başarısız olur muyuz” şeklinde hiçbir tereddüt aklına gelmeden, vatanı, demokrasisi, bayrağı, istiklali, istikbali, mukaddesatı ve bekası için hayatlarını ortaya koydular. Meydanlara inen kahraman insanlarımızın bazıları, silahsız çıplak elleriyle, iman ve inanç dolu göğüsleriyle tam techizatlı tankları durdurdular. Bu vatandaşlarımızın bazıları, tankların üzerine tırmandılar, bazıları tankların önüne yattılar. Bu yiğit vatandaşlarımız, darbeci teröristler tarafından hunharca yapılan yaylım ateşlerine göğüslerini gerdiler, savaş uçaklarından, helikopterlerden atılan bombalara karşı kahramanca direnç gösterdiler. 15 Temmuzun bu yiğitleri, ölümden zerre kadar korkmayan, gaziliği de şehitlik kadar kıymetli gören hamiyetperver, milliyetperver insanlardı.
Bunun adı, her türlü ileri teknolojik silahlı güçlere karşı maddi hiçbir silahı olmayan, gönülleri vatan, millet, din ve devlet aşkı ile dolu imanlı gönüllerin mutlak zaferidir. 
Her ne kadar püskürtüldü ise de, bu hain darbe teşebbüsü, Türkiye’de gerçekleştirilen askerî darbe teşebbüslerinin en kanlı olanıdır. Bu darbe teşebbüsünde 251 vatandaşımız şehit, 2.196 vatandaşımız da yaralanarak gazi oldular. Başta TBMM ve Cumhurbaşkanlığı Külliyesi olmak üzere muhtelif kritik yerler bombalanarak ağır hasarlar verildi.
Bu darbe teşebbüsünün atlatılmasının üzerinden 4 yıl geçtiği halde, gerek alınan önlemler, gerekse yargısal süreçlere ilişkin hala tartışmalar sürmektedir. 

Peki, bu tartışmalarda söylenenlerden hangisi, ne kadar haklıdır? 
Bu meseleye geçmeden önce, 15 Temmuz gecesinde vatandaşların sergiledikleri pozisyonlara kısaca değineceğim. Bu husus son derece önemlidir. Çünkü bazıları sırça köşklerinde oturarak, bu gece ve sonrasında yaşananlarla alakalı ahkâm kesmektedirler.
15 Temmuz gecesinde meydanlara, caddelere ve sokaklara inenlerle, evlerinde kalanlarla veya diğerleri ile alakalı şu tasnif yapılabilir.
1- 15 Temmuz gecesinde kahramanca meydanlara inip hain darbeci teröristlere karşı direnç göstererek şehit olanlar; bunların, Çanakkale şehitlerinden geri kalır yanları yoktur;
2- 15 Temmuz gecesinde kahramanca meydanlara inip hain darbeci teröristlere karşı direnç göstererek yaralanıp gazi olanlar;
3- 15 Temmuz gecesinde hayatlarını ortaya koyma pahasına meydanlara indikleri halde hıfz-ı ilahi neticesinde şehit ya da gazi olmayanlar;

4- 15 Temmuz gecesinde yaşananları ülkemizin devam ve bekası bağlamında kaygıyla ekranları başında izleyenler, meydanlarda kahramanca direniş sergileyen yiğitlere içlerinden samimiyetle gözyaşları akıtarak dualar edenler;
5- 15 Temmuz gecesinde darbe teşebbüsünün başarılı olmaması için meydanlara inen sivil görünümlü hainler;
6- 15 Temmuz gecesinde, içlerinden darbe teşebbüsünün başarılı olmasını istedikleri halde başarısız olunacağı anlaşılınca ses çıkarmayan gizli darbe destekçisi suskunlar;
7- 15 Temmuz gecesinde başarısızlığı sezdikleri için yurt dışına kaçan hainler;
8- 15 Temmuz gecesinde darbe teşebbüsünün başarısızlığından üzüldükleri halde üzüntülerini açıkça beyan edemeyen, ama her fırsatta 15 Temmuz sonrası uygulamalarını kıyasıya eleştirenler; 
9- 15 Temmuz gecesinde darbe teşebbüsünü destekledikleri halde, darbenin başarısız olacağının anlaşılması üzerine, ihanetlerini gizlemek için, 16 Temmuz günü öğleden sonradan itibaren bayrakları ellerine alarak meydanlara inen FETÖ’cü münafıklar. 
Bu tasnifi yapmamın sebebi, bu gecede yaşanan dehşeti göremeyenlerin, 15 Temmuza ve sonrasındaki uygulamalara yönelik ağır eleştirilerine ilişkin bir değerlendirme yapmaktır.

15 Temmuz gecesinin, ülkemiz, milletimiz ve bütün Âlem-i İslam için dehşetini en layıkıyla takdir edecek olanların, bu gecede meydanlarda yaşanan dehşeti en korkunç haliyle hakkal yakin ve aynel yakin yaşayanlar olduğu kanaatindeyim. Yanı başında şehit ve gazi olanları görenler, bir ya da iki bacağını, bir ya da iki kolunu kaybederek ya da bir başka şekilde yaralanarak gazi olanlar, bombardıman uçaklarının gerçek ve sonik bombalarına şahit olanlar, helikopterlerin yaylım ateşine maruz kalanlar kadar bu gecenin dehşetini hakikatli olarak ölçecek kişiler yoktur. Evinde ekran karşısında binbir türlü senaryolarla bu geceyi izleyenlerin değerlendirmeleri büyük ölçüde afakî, çoğu kereler de ihanetçilere destek mahiyetinde olmaktan uzak olmayacaktır.
15 Temmuz gecesinde, yukarıda sıralananlardan üçüncü gruba dâhil olarak yaşadıklarımı kısaca paylaşmak istiyorum.

Darbe teşebbüsünü saat 22:20’de öğrendim. İlk tepkim, bu ihanet teşebbüsünün uygulayıcısı olarak FETÖ ihanet şebekesinin başındaki hoca görünümlü terörist başını suçlamak şeklinde oldu. İlk hissiyatım, bu darbenin arkasında bu hainin olduğu yönündeydi.
O gece saat 24-01 arasında Kızılay meydanındaki yiğitler topluluğu içerisinde yer aldım. Yanımda, iki kızım ile bir de bacanağımın oğlu vardı. 01-03:45 arasında Genelkurmay Başkanlığı önünde bulundum. Üzerimizden, peş peşe helikopterler ve jet uçakları geçiyordu. Helikopterlerden sürekli üzerimize taciz ateşleri açılıyordu. Ses hızını aşan süratle giden jetlerin çıkardıkları sonik bomba sesleri bizleri caydıramadı. Aslında, biz orada bulunurken her bir bomba sesi ile bir yerlerin bombalandığını zannediyorduk. Çünkü gerçek bombayla sonik bombanın farkını ancak günler sonra öğrenebildik. Uçaklar o kadar alçaktan uçuyordu ki, çıkardıkları sesler sebebiyle kulaklarımızın sağır olmaması Allah’ın bir lütfu oldu.
TBMM’nin bombalanmasına canlı olarak şahit olduk. Atılan bombalar neticesinde toz ve duman bulutları yüzlerce metre yükseklere yükseldi.
Genelkurmay Başkanlığının önündeki her biri bilek kalınlığındaki demir korkulukların normal şartlarda eğilmesi bükülmesi mümkün olmadığı halde, o azim iman gücü sayesinde bu korkulukların yerle bir edildiğine şahit olduk. Halkın daha sonra Genelkurmay Başkanlığının etrafını kuşattığına, kapılardan, pencerelerden içeriye girme çabalarına şahit olduk.
Genelkurmay başkanlığının tepesinde sıra sıra dizilen keskin nişancıların, bizlere nasıl düşmanca baktıklarına, silahlarını bizlere nasıl doğrulttuklarına şahit olduk. Nitekim bunlardan birinin, bana yarım metre mesafede bulunan birini nasıl şehit ettiğine şahit olduk.
Ben Genelkurmay başkanlığının önünden ayrıldıktan birkaç dakika sonra büyük katliam gerçekleşti. Bu katliamın bütününe kızlarım ve bacanağımın oğlu şahit oldular.
Kısaca, 15 Temmuza tiyatro diyenler, binbir türlü senaryo çizenler, ya darbeci FETÖ ihanet şebekesinin mutlak koruyucularıdırlar ya da iyi niyetli görünümleriyle bunların ekmeğine yağ sürmektedirler. Ama bu kesimin, 15 Temmuz gecesi yaşananları layıkıyla takdir edebilmeleri katiyen mümkün ve muhtemel değildir. Bunlar, ya ihanetçilerin safında oldukları için başarısızlıklarına yananlardır ya da 15 Temmuzda yaşananları basit bir vaka olarak değerlendirdikleri için 21 Temmuz sonrasında uygulanan önlemleri abartılı bulanlardır. 
Bu vatan milyonlarca şehidin kanı ile sulanmıştır. Bu kadar ağır bedeller ödenerek muhafaza edilen bu vatanın bir taşı bile, emperyal güçlerin FETÖ’cü maşalarına teslim edilemez. Nitekim kahraman Türk Milleti, 15 Temmuzda bu vatanın yönetiminin bu ihanet güruhuna teslim edilmeyeceği gerçeğini çok net olarak bütün dünyaya göstermiştir.
Milli Şairimiz Merhum Mehmet Akif Ersoy’un belirttiği gibi:
Sahipsiz olan memleketin batması haktır;
Sen sahip olursan bu vatan batmayacaktır.
Türk Milleti, 15 Temmuzda bu vatanın gerçek sahibinin kendisi olduğunu bütün dünyaya göstererek ilan etti. 
Şu soru sorulabilir: “Tekrardan 15 Temmuz benzeri bir kalkışma olabilir mi”?

Bu millet vatanına 15 Temmuzda olduğu şekilde sahip çıktığı müddetçe, artık emperyal güçlerin ülkemizdeki uzantılarının darbe vb. yollarla ülkeyi yabancılara peşkeş çekmeleri mümkün ve muhtemel değildir. 15 Temmuz türü teşebbüslere karşı her daim uyanık olunması gerekiyor.
Türk Milletinin 15 Temmuzda sergilediği kahramanlığı, hafifletmeye, küçümsemeye, basitleştirmeye yönelik her bir çaba, Milletin vatanına sahibiyet ruhuna zarar verebilecektir. Bu sebeple, 15 Temmuz ruhunun ilelebet canlı tutularak yaşatılması gerekiyor.
15 Temmuz benzeri bir ihanet kalkışmasının bir daha yaşanmaması için, bu gecede yaşanan dehşetengiz hadiselerin ve ortaya konulan cansiperane direnç örneklerinin unutulmaması, unutturulmaması, hafızalarda çok belirgin bir şekilde yer alması gerekiyor. Aksi halde, ortaya çıkacak rehavetin, vurdumduymazlığın, gafletin, 15 Temmuzda yaşananları unutmanın bedeli, yeni bir askeri darbe ya da teşebbüsü şeklinde çok ağır olabilir. 
Bu vesileyle, unutulmayan, unutturulmayan, ter-ü taze bir şekilde hafızalardaki yerini alan 15 Temmuz darbe teşebbüsü, milletin darbe heveslilerine verdiği büyük bir ders olarak, bu milletin şanlı tarihindeki yerini alacak ve hiçbir zaman bu milletin hatırından, hafızasından çıkmayacaktır. İşte o zaman, bu milletin devam ve bekası mutlak emniyette olacaktır.
Gururumuz, medar-ı iftiharımız, kahramanlarımız 15 Temmuz şehitlerimizi, 15 Temmuz darbecilerinin durdurulmasının 4. sene-i devriyesinde dualarla ve hasretle anıyoruz. Yüce Rabbim 15 Temmuzda bu vatan uğruna şehit olan yiğitlerimizin mekânlarını cennet eylesin, ruhları şad olsun, Hz. Hamza’ya komşu eylesin, yaralılara şifalar versin. 15 Temmuzda yaşananları idrak etmeyenleri Allah ıslah eylesin. Islah olmayanları Yüce Yaradan’a havale ediyorum. 

Allah ıslah-ı hal etmeyenlere ne yapacağını en iyi bilendir