Soru basit: Gazeteci ne yapar?

Durduğunuz yer sadece gazetecilikse cevap çok yalın: Haber yapar.

Soru zora doğru gidiyor: Bir gazeteci için haber mi daha önemlidir gözetmesi gereken denge mi?

Cevap basit olmasına rağmen karmaşıklaşıyor gibi ama aslında tek: Haber daha önemlidir.

O zaman zorlaştıralım: Haberin genel geçer bir “değer”i var mıdır yoksa gazeteci olarak gözettiğiniz&gözetmek zorunda olduğunuz denge mi o “değer”i belirler?

Cevap, birçok gazetecinin tersini yapmasına&yapmaya mecbur edilmesine rağmen son derece açık: Haber, haberdir. Denge, gazetecinin sıralamada birinci sıraya koyacağı değişken değil. İşte bu sorunun zorluğu da, olanla olması gereken arasındaki makas farkının her geçen gün daha açılmasından.

Onun için şu son soru sadece retorik soru olarak kalıyor: O zaman neden denge denge diye gazeteciliğin bu ilk hareket noktasından bu kadar uzaklaştık?  

O zaman yukarıda arada geçiştirdiğimiz o sihirli kelimeyi biraz daha öne çıkartalım. O sihirli kelime ki, her türlü işin siyaseten yürüme üzerine dizayn edildiği ortamda kapıların açılmasının yada açılan kapıların kapanmamasının tek anahtarı: denge.

Gazeteci patronların neslinin sona ermesiyle “denge” unsurunun gazeteciliğin asli unsuru olarak birinci sıraya yerleşmesi ile en iyi habercinin “en iyi denge gözeten” kişi olması, en başarılı medya patronunun yine bu konudaki yetkin kişileri seçen “gurme” olması belki bir şey. Yada siyaset gücünün bu süreçte haber yapmayı engellediği…

Ama ya gazetecilerin kendilerini bu çerçeveye dünden razı gönüllüler olarak  konuşlandırma hevesleri? Onlara ne diyeceğiz?

Denge, her zaman özellikle gazetecilerin başının üstünde sallanan bir Demokles kılcı gibidir, kabul. Bu, birçok nedenden dolayı gün geçtikçe daha bir başa yakın sallanmaktadır, o da kabul.

Ama; Gazetecilerin denge gözetmeye, iliştirilmeye, akredite olmaya ayırdıkları enerjinin hiç olmazsa birazını o asli hareket noktasına göstermemeleri ve sırf geçer akçe bu diye işin kolayına kaçıp birçok alternatif mecra oluşmuşken beslendikleri kaynağı kurutmaları kabul edilemez.

Çünkü, gazeteci haber yapar. Umarız…