Bir ülke düşünün, ekonomik olarak iyi durumda değil. Emeklisi perişan, çalışanları perişan, hiç kimse mutlu değil, hayat şartları çok ağır, hayat çok pahalı.

Hükümetin işi, halkını mutlu etmek değil mi?

Halk mutsuz...

Halkın umutları bitmiş.

Hükümet, halkına umut olmalı, umut vermeli, yaşam şartlarını kolaylaştırmalı.

Bunu yapmak zor değil.

Hükümet 5 tane gencecik teğmeni ordudan atmış, onunla övünüyor. "Mustafa Kemal'in askerleriyiz" diyenleri, ordudan atıyorsun, Abdullah Öcalan'la  ile konuşanlara tepki yok.

Siz hiç genç olmadınız mı?

O çocukların,eğitimlerine bakın, aklı başlarında ve ne dediklerini çok iyi biliyorlar.

O kılıçları çekerken düşmana gözdağı verdiler. O kılıç çekmek, "bizi kimse işgal edemez, bize kimse boyun eğdiremez, biz bu devlet için varız, bu devlet ilelebet devam edecektir. Çünkü biz varız, biz bekçisiyiz." Anlamı budur.

Başka yerlere çekmeyin...

Hep aynı hataları yapıyoruz. 1999 yılında deprem oldu, çok ölenlerimiz oldu, 2023 tekrar deprem oldu. Yine facia 9 ilimizde büyük hasar ve çok ölen insanlarımız oldu.

Bina yapmayı beceremedik. Aynı tas aynı hamam..

İstanbul'da deprem bekleniyor. İstanbul'da halen çevre bakanlığına bağlı mahalleler var. Fikirtepe gibi,12 yıldır yapılmayan,yani müteahhitlerin yapmadığı ve Çevre bakanlığının seyirci olduğu yerler var. Çevre bakanlığı ,Fikirtepe'yi belediyeden ayırıp kendi karar veriyor. Daha önce Kayserili bakan, Fikirtepe için karar veriyordu, şimdi Murat Kurum karar veriyor. İstanbul'u bilmeyen hele Fikirtepe'yi hiç bilmeyen insanlar, bu mahalle için karar veriyorlar. Hala karar vermedikleri ya da karar veremedikleri yerler var. Yazık ya!

Bolu'da otel yangınında göz göre göre insanlar öldü. Çoğu çocuk. Geleceğimiz yandı.

Yangın merdiveni, yangın çıkınca kullanmak için yapılan merdivendir.Yangın merdiveni,kanuna uygun olsa, insanlar ölmezdi.

Problem, kanunlara uymamak.

Kan çıkmasın diye kanunlar yapılıyor.

Güvenli bir hayat için, iyi bir yaşam için.

Kanun varsa uygulayın, bu kadar basit.

Bir şiirle devam edelim...

Bir kayanın içini oy

Sen mağara de

Ben taş kalpli

Sönen bir ateşe

Sen kor de

Ben kül

Her canımı acıttığında

Sen mutluluk de

Ben zulüm

Bu sevda bittiğinde

Sen ayrılık de

Ben ölüm

Cengiz Altınsoy