Hadi bakalım eller havaya!
Şunun şurasında ne kaldı.
CHP'nin Tüzük Kurultayına.
4 Eylül'de Sivas'ta başlayacak.
Partinin kuruluş tarihi 9 Eylül'de Ankara'da son bulacak.
Yani dananın kuyruğu kopacak!
Rüzgarı neleri savuracak.
Dananın kopacak kuyruk rüzgarı diyorum.
Uğultusu şimdiden duyuluyor!
Hatta görülüyor.
Kulisler CHP içinde kaynayan kazanın basit olmadığını söylüyor.
Bir tarafta mevcut Genel Başkan Özgür Özel, bitmeyen çabasıyla " Siyaseti bırakmadım tam da ortasındayım" diyen eski Genel Başkan Kemal Kılıçdaroğlu.
Diğer yanda İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu,  Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı ' Sessiz güç' Mansur Yavaş.
Dengeler tahterevalli gibi.
Biri yükselirken diğeri iniyor.
Peki bu denge oyununda kim kazanır?
En son kim yükselir?
Sorunun yanıtı belki de başka bir soruda.
Liderler mi tarihin akışını belirler?
Tarihin akışı mı liderleri?
Tabii ki liderler.
Tarihin akışı lider ihtiyacında ise doğal olarak liderler de akış içindeki yerlerini alırlar.
Önce Lider!..
Bir gazeteci olarak CHP'nin 20 yıldır izlediğim TBMM Grup Toplantılarından sonra şunu söyleyebilirim.
Özgür Özel ile önceki liderler açısından kurulacak cümle, öncekilerin kendi siyaset arenalarında daha muktedir göründükleri...
    *           *          *
Kulislerde ne konuşulursa konuşulsun...
Grup toplantılarına milletvekili katılımlarının 40-50'yi geçmemesi.
Bunun Genel Kurula da yansıması.
Partiler arasındaki siyasi çekişmeler neyse, parti içi muhalifler arasındaki öne çıkma mücadelesi de o...
    *            *           *
Genel Başkan Özgür Özel'in birinci parti efelenmelerine karşı hiç bir başarı çantada keklik gözükmüyor.
Çünkü birinci parti olma durumunun bir başarı öyküsü yok!
Başarısız bir iktidarın hediyesi var!
Kimbilir belki de bu tehlikeli bir rehavet...
Koridorlardan beş on kişilik bir kalabalıkla hızlıca yürümek...
Rüzgar estirmez!
Olmayacak böyle,
şöyle diyeyim:
İnsan sevdiği kadar sevilmek ister.
Lider olmak mecburen de olsa bunu derinden hissettirmektir.
İnsanlarla göz göze gelmek.
Onlara dokunmak.
Duygu transferi sağlamaktır.
Hiç kimse değersizlik hissi duyduğu yerde kalmaz.
Bu tercih ettiği bir siyasi parti bile olsa...