Ekrem İmamoğlu'nun içeriye girmesinin muhalefete olduğu kadar iktidarı da değiştirici, belki de dönüştürücü etkileri olacağını öngörebiliriz.

Sokak, meselenin ne olduğunu değil, ne olmadığını anlamaya daha yakın görünüyor. Sebep- sonuç ilişkisinden bağımsız bir düşünce refleksi geliştiriyor.

Bir çeşit otomatik refleks diyebiliriz.

Artık şu gerçeği de itiraf etmeliyiz. Sokaktaki insan; siyasi mekanizmanın yolsuzluk yapmasını umursamıyor.

* * *

"Bal tutan parmağını yalar!" geleneğinin Turgut Özal'ın şahsında görünür olmaya başladığı, bugünü ve geleceği esir alan ve daha da alacak olan sosyolojiden söz ediyorum.

İnsanoğlunun yarınını garantiye alma çabası, "Onda var, ben de niye yok?" sorusu artık varoşsal bir krizdir.

Herkes cin gibi.

Saf rolü oynayanlar daha bir cin oğlu cin...

18 yaşında dahi görmediğimiz, 18 +  görüntüleri 8 yaşında tek tıkla gören bir neslin kuşatması altındayız.

* * *

Bu ve benzeri nedenlerden dolayı hepimiz her an binlerce kez yanılabileceğimiz, sürprizlerin bile sürpriz sayılmayacağı bir yüzyılın içinden geçiyoruz.

Dikkat ediyor musunuz?

Sanki herkes rol yapıyor...

Sanki herkes mekanik...

Sanki herkes bir tuhaf...

Sanki her şey sanal...

Saman alevi gibiyiz hepimiz...

Gazze'deki katliamları Netflıx izler gibi ruhsuz bir şekilde kanıksadık ama katliamların mimarlarından olan

Trump'ın şaklabanlıklarını izlemeye doyamıyoruz. Adamın vahşiliklerine bile gülüyoruz.

Uzatmayayım.

İnsanlık çok yoruldu.

Hepimiz hiç bir güç odağının masum olmadığını bilecek zekadayız.

Çünkü güç demek para demek.

Para demek güç demek.

İçeri giren dışarıdakinden.

Dışarıdakiler çeriye girenden daha masum değil...

* * *

İmamoğlu tutuklandı.

İmamoğlu'na yapılan operasyonda halk İBB'ye kayyum atanmasını zihinsel olarak satın almıştı ama iktidar şimdilik orayı es geçti. Uzun olmayan bir zaman da İBB'ye kayyum atanacağını düşünüyorum.

CHP'ye de kayyum atanacağı da söyleniyor.

İmamoğlu ve diğer tutukluların davalarının içeriğini henüz net bilmiyoruz bu yüzden mutlak suçludur demek için erken ama oluşan algının CHP'ye yaradığını, muhalefetin en büyük koç başı olma özelliğini perçinlediğini söyleyebilirim.

* * *

Son gelişmeler iktidar açısından tatminkar duygular yaşatmış olabilir ama CHP'yi sadece atadan kalan nostaljik parti konumundan giderek sağ- sol- milliyetçilerin de oy verdiği merkez bir parti konumuna da götürüyor gibi süreç.

Manevi hassasiyetler konusunda referans bir parti değil CHP ama artık bu manevi hasletleri önceleyen- yaşayan dinamikler de yaralı.

"Kör tuttuğunu, göz gördüğünü" diyerek ayak üstü bir metafor bırakayım buraya.

Eli daha önce CHP'ye hiç gitmemiş olanlar bir önceki seçimde söylene söylene oy verdiler.

Şimdi bu havzadaki alan daha da genişledi.

Aylar öncesinden "Bu gördükleriniz fragman" başlıklı yazı yazmıştım!

(Biliyorum; demiştim- yazmıştım denmesini sıkıcı buluyorsunuz. Bu yüzden linkini bile bırakmıyorum yazımın.  Meraklısı bulsun)

* * *

Erken bir not daha düşeyim. Aslında uzun süre önce yine bu köşede yazmıştım ama bir kez daha tekrarlayalım.

CHP, Mansur Yavaş'ı değil Özgür Özel'i aday yapar. Tüm anketlerin bir numarası olan Yavaş kendi yolunu çizerse, tereddüt etmeden Yavaş'ı "hain" ilan ederler. Evet bu haksızlık ama siyasetin matematiği yok!

Sözün özü; CHP masum bir parti olduğu için değil. Sürekli yerli/yersiz dayak yediği için sinesini daha önce CHP'ye açmamış bir seçmen profili oluşturuyor. Yediği yumrukların en az yarısını içeriden yemesine, kaşı gözü şişmesine rağmen ilginç bir şekilde yıkılmıyor. 

Bu direnişi sadece toplumsal tutuculuk olarak okumak yanlış olabilir.

CHP tehdit unsuru görüldükçe ömrü uzayan bir canlı türü sanki.

VELHASIL: Var mısın ki yok olmaktan korkuyorsun.' - Farabi