Paçalarını çemreyip yalın ayak gezerse bahçesinde sarayın, elinde iğde dalıyla..

Bir bilge edasıyla eğilip anlatırsa büyüme işlerini armut ağacının, Kars’ın Kağızman kazasından gelmiş çocuğa.

Yeşili tariflerse, dalında kalması gerektiğini yenidünya çiçeğinin..

Dolar düşer.

Dondurma yerken bir mekânda, kimse karışmazsa bacak bacak üstüne atmış türbanlı bacımın nasıl oturacağına;

Dolar düşer.

Çay serpilmezse otobüsün üzerinden ahalinin kellesine, hediye paketiyle debdebesiz girilirse hasta evine, cenaze yakını ezilmezse taziye ziyaretinde, dolar düşer.

Evlat sahibi olamamışların bari hatırına, karışılmazsa kaç çocuk yapılacağına; iliştirilirse küçük altın gelin hanımın yakasına ‘yeni tarihli, korkmayın’ latifesi eşliğinde..

Dolar düşer.

Korkmazsa karikatürist çizmekten, tebligat gelmezse aklına erbabı yazarken..

‘İstanbul sözleşmesi yaşatır.’ diyebilirse kadın; terörist, fetöcü, vatan haini ilan edileceğini düşünmeden.

Yayın yasağı gelmiş haberin yayın yasağı geldiği haberine yayın yasağı gelmezse RTÜK’ten.

Dolar düşer.

‘Onlar.’ ‘Şunlar.’ ‘Bunlar.’ ‘Cibilliyetsiz.’

Demezse zatıalileri, mahkemenin kadıya mülk olmadığını bilirse mahkeme sakinleri; duyarsa filin dibinde ağlayan karıncanın sesini devrin muktedirleri..

Dolar düşer.

‘Efendim grup toplantısında Kılıçdaroğlu’a linç teşebbüsü görüntülerini yayınlayalım mı ?’

Diyen danışmanına lafının tersiyle:

‘Başlarım senin vereceğin fikre. Be adam! Bu memlekette herkesin can güvenliği benim sorumluluğumda değil mi ? Bula bula bunu mu buldun yayınlatacak ?’

Derse, dolar düşer.

Stresi azaltan şeyler diye baktım googledan, sekiz maddede sıralanmış..

Siyah Fasülye: yüksek miktarda magnezyum içermektedir. Kinoa: B vitamini açısından zengin bir besindir. Yulaf. Kefir. Somon Balığı. Kabak Çekirdeği. Yaban Mersini. Bitter Çikolata.

Bu gıdaları tüketirse ve işe yararsa; ki (en baştaki) yalın ayak toprakta gezme işleri favorim.

Milletinden tebessümünü esirgemezse ayırt etmeksizin, dolar düşer.

Bahardır aylardan..

*

Bahar aralayınca yanağını, kiraz dallarının polenlerine örklerdim ruh halimin ekşiliğini. Güz gelince boz havalara..

Kış mevsiminin; Nazım’ın bi’ dizesinde çınlattığı ertesi günü gibi ‘çekilmez, aksi, lanet.’ oluşuna.

Yaz aylarını severdim eskiden tek, onla da bu sene açtım arayı.

Mevsimlere örklerdim hasılı darlığımın kol ağrısını, ne zaman ruhum daralsa.

‘can ağrısı tesir etti koluma..’

Normal değilim. Ama şartlar gereği normalmiş gibi olmak için de uğraşmıyor değilim. Kaykıldığım koltukta ayaklarımı masamın ucuna yaslayıp; iş bu yazıya başlamak için iki buçuk saat bekledim.

On birinci ayının on üçündeyiz bugün, iki bin yirmi birin. Saat 21 00’a kadar tek kelime yazmadım.

Ama sağ ayak başparmağımın yanındaki parmaktan daha kısa olduğunu öğrendim.

Avuçlarım kellemin sırtında, büyük şairin ‘Meğer’ şiirini kendi sesimden otuz dokuz sefer dinledim.

‘Yıl 62 Mart 28

Prag-Berlin treninde pencerenin yanındayım

Akşam oluyor

Dumanlı ıslak ovaya akşamın yorgun bir kuş gibi inişini severmişim meğer.’

*

Girizgâhı buydu yazının, böylece başlamıştım asıl.

Memleket meseleleri dururken Nazım’ın Meğer şiirini mi yazacağım dedim sonra kendime.

Reis’in stresini azaltacak, yüzünü güldürecek reçete aramak düştü googledan kalemime. Şiir yazacak yere, bana reçete aratan kaderin künyesine;

Hıçkırır gibi, sövebilirmişim meğer.