PKK toplumun sosyolojik, dini, kültürel tüm kazanımlarını red eden yasadışı bir örgüt olmasının yanında, insan olgusundan nefret eden çok uluslu küresel bir terör hareketi.

İnsan sevmemesini gizlemek için ambalajı ise kürt milliyetçiliği.

Oysa aynı PKK, kandırarak dağa çıkardığı gencecik kürt kızlarına tecavüz eden, namaz kılmayla oyun oynayarak bunu toplumun gözünün önüne internetten dayayacak kadar da cahil silahlı bir çete.

Toplumu çıkmaza sokmak istedikleri ana nokta;

Neredeyse her aileden var olan kürt akraba ya da hısımlarla Türklerin gönül bağını kesmek.

Bu konuda mesafe almadığını söylemek yalan olur.

Yalanla geçirecek vaktimiz yok.

Terörü bitirmek için asla tek yol silah değildir ama terörün anladığı en etkin yol da yine silahtır.

Teröristin bırakmadığı silahı devletin bırakmasını istemek cahillik değilse, hainliktir.

PKK’ya filiz veren siyasetçilerin vebalini bu topraklar kaldıramıyor.

Oy için verdiği taviz kurşun olarak dönmesine rağmen siyaset bu oyundan vazgeçmiyor.

Siyasetçilerin bir bölümü şöyle sandı, “PKK’ya ya da onun temsilcilerine, daha doğru tanımlamayla onların temsil ettiği varsayılan kesime yapılacak hizmetler PKK’yı bitirir..”

Tam tersi…

PKK’nın böyle bir talebi asla olmaz.

Şeytanın varlık nedeni kaostur.

Kaousu, “Defol” diyerek çözemezsiniz.

Şeytanı cennete davet edemezsiniz.

PKK ile kürt kardeşlerimizi birbirlerine karıştıranlar PKK’nın istediğini yapmış olurlar.

Karıştırmadan, bulandırmadan, kararlılıkla PKK’ya anladığı dilden yanıt eskisinden daha net verilmeli.

Ya da yeni şehitleri beklemeliyiz!

PKK’nın alçak saldırısıyla şehit olan kardeşlerimize Allah’tan rahmet, yakınlarına başsağlığı diliyorum.

PKK ve onun zihniyeti şunu unutmasın;

Şehitler Birkaç Dakika, Alçaklar Sonsuza Kadar Yanar!