1984’tü galiba, PKK’nın ilk karakol saldırısı gerçekleştiği zaman zamanın Başbakanı Özal, olayı büyütmek istememiş, ünlü, “Birkaç çapulcu” sözünü kullanmıştı. Tahminimizde ve taktiğimizde yanıldığımızı çok sonra anladık. Büyük maliyetler ödedik ve ödüyoruz. Bu seferde Şemdinli’yi ki, PKK’nın ilk kalıcı işgal kalkışmasıdır ve benzetmek gibi olmasın, küçümsüyoruz. Küçümsüyoruz ama, 2 haftayı geçti hala bölge teröristlerden temizlenemedi. Doğru mu bilmiyorum, bazı istihbaratçı yazarlara bakılırsa işgal hareketi tesadüfen anlaşılmış. Yoksa çok kaybımız olabilir, çok fazla sıkıntıya girebilirmişiz. Teröristler gelmiş, bölgenin müstahkem mevkilerine uçaksavarları, daçkaları yerleştirmiş, yollara, özellikli yerlere mayınlar döşemiş haberimiz dahi olmamış. Şimdi kolaycana ne havadan ne de karadan asker sevk edip mücadele edebiliyoruz… Büyük bir istihbarat zafiyeti var… Tabi bir süredir asker kendine göre haklı sebeplerle risk almıyor. Hele Oslo görüşmelerinde Başbakan’ı temsil edenlerin, Güneydoğuda mücadele eden subaylar yargılanacak yollu sözlerinden sonra risk almak nerede ise “sıfır” noktasına kadar düşmüş.

Bana göre kalkışmada PKK’nın başarısızlığa uğramasının baş sebebi halkın destek vermemesidir. Bu Türkiye için, İran, Irak ve Suriye ile kıyaslanınca müthiş bir başarıdır.         

Tabi konu göründüğü kadar basit değil. PKK dış desteği olmadan asla böyle bir kalkışmada bulunamaz. Destekte muhtemelen Barzani’den pasif, (yapılanlara göz yumma) İran’dan ise aktif seviyededir. Bunlar kolaylıkla ispatlanamaz ama bu işlerin mantığı böyledir. Ayrıca, Suriye’deki gelişmeler de şüphesiz PKK’ya cesaret vermiştir, belki de Suriye’den de destek almışlardır.

Hiç tartışmayalım. Geçmişte şu şunu dedi, bu bunu yaptıya girmeyelim. Sorumlu en başta 10 yıllık Hükumet olmak üzere hepimiziz. Şimdi bu sorumluluk işini bir tarafa bırakıp, konuyu iyi analiz edip doğru işler yapma, gerçekçi tedbirler alma zamanıdır. Bazı oluşumların son aşamasındayız. Artık fiilen tüm güneydoğu sınırımızda (Irak ve Suriye sınırları) bir Kürt kontrolü vardır. Hukuki bir Kürt devleti değilse dahi fiili bir Kürt oluşumu doğmuştur. Konu ciddidir. ABD ve İsrail istemese Kürt oluşumu bu noktalara katiyen gelemezdi…

Bundan sonra 4 ihtimal var;

1-Ayrı ayrı Irak ve Suriye Kürt özerk bölgeleri kurulur. (Böyle olursa bizde ne olur, bizimkiler ne zamana kadar biz Türkiye’den ayrılmayız veya özerklik istemeyiz derler?)

2-Kürt özerk bölgeleri, Türkiye Federal Cumhuriyetine bağlı federasyonlar veya özerk bölgeler olur. (Ne zamana kadar özerk kalırlar ve bu durum Türkiye’nin yararına olur mu? Bu kimin projesidir?)

3-Uluslararası toplum ve dengeler Kürtlere bu sefer de şans tanımaz ve “Kürt özgürlük” hareketleri yine bastırılır. (Az bir ihtimal. Böyle olacak ise bu noktaya gelmesine dahi izin verilmezdi)

4-Hemen değil ama bu gidişle 10 yıl içersinde bağımsız bir Kürt devleti kurulur. (Bu da kolay değil. İran, Irak, Suriye ve Türkiye’nin elinin-kolunun bağlanması lazım)

Gelinen nokta hakikaten can sıkıcıdır. Kimse Türkiye Kürtleri, Irak, İran veya Suriye Kürtleri ile birleşmek, bir devlet kurmak istemez demesin. Bu gelişmeler sonuçta o noktayı hedefliyor. Hedefe bilinçli bir gidiş ve götürülüş var. Eğer, bizim Hatay topraklarına bir süredir yönelmiş bulunan terör, hedefine ulaşır ise Kürt oluşumu Akdeniz’e de açılmış olacak ve ABD ve İsrail destekli bir Kürt devleti güneyimizde komşumuz olacak. Olsun bizim Kürtlerle sorunumuz yok diyebilirsiniz ama Kürtlerin bizimle sorunu olacak… Zira, İstanbul en az 1 milyonluk nüfusla en büyük Kürt kenti… Bu iş Kürt kardeşlerimizin özgürlüklerini verelim demekle de bitmeyecek… Çünkü, doğudan çok batıda iç içeyiz… Akrabayız… Güneydoğuda bir Kürt devleti kurulsa dahi bu konu Türklerin ve Kürtlerin başlarını ağrıtmaya devam edecek…

Canınızı sıktım değil mi?

Bilmece gibi 2 soru sorayım da uğraşın bakalım:

1-Başbakan Erdoğan neden Suriye sınırını İsraillilere vermek için çok garip ve çok fazla risk alıp özel kanun çıkarmıştı, Kanun, Anayasa Mahkemesinden 2011’de dönmeseydi şimdi ne olurdu?

Ve neden?

2-PKK’nın korkulu rüyası özel timler neden bölgeden el çektirildiler?