ABD Ekonomisi Çöküyor mu? 

hiç haberi okumadan yorum yazmak icin girdim cünki luzum görmüyorum tüm araştırmalarda en güvenilmez basın doğan gurubu cıkıyor ha satıyormu satıyor bu halkın önüne ne koyarsan o nu yer akp %47 0y almıştır ama akp li %10 gecmez bunun %15 yalaka gurup %15 cahil gurup%5-7 si ise o özköklerin ülkeyi kimle daha iyi sömüren lerdir dünyaya br bakın rte gibi kürsüye cıkıpta cahilliğini cahil insanları kandırarak bağırarak şiddetlenerek konuşur ne konuşuldu değil neyin pazarlığı yapıldı başlık bu olmal

İDDİA İHALESİ ERTELENDİ,DOĞAN VE ORTAĞI BAZI EKSİKLİKLERİ TAMAMLAMAK İÇİN ZAMAN İSTEDİLER,YILLARDIR KARAMEMETTEN İDDİAYI ALMAK İÇİN MÜCADELE EDEN DOĞAN MURADINA ERMEK ÜZERE Mİ?..HAYIRLI OLMASIN.

Sabırla koruk helva olur mu olmaz mı; ben bu uzun laf ebeliğini sabırla okudum ve içimdeki “koruk” her nedense “helva” olmadı, olacak gibi de değil!.. Tam tersine, öfkem arttı. Sebebini, Stockholm Sendromu’nun açılımında mı diye düşünmeye başladım.. hani şu meşhur hikaye; Bazen tutsakla tutsak eden, özellikle de teröristle rehin alınan kişi arasında gelişen duygusal bağ. Terim, İsveç'in Stockholm kentinde bir banka soygunu sırasında beş gün süreyle rehin alınan ve soygunculardan birisine duygusal olarak bağlanan, daha sonra da nişanlısını terk edip tutukluluk süresi boyunca bağlandığı soyguncuyu bekleyen bir kadının öyküsünden kaynaklanmaktadır. İşte bu laf salatasını okurken, aklıma bu sendrom takılıp kaldı. Bu salatanın sosuna katılan “Türkiye Cumhuriyeti Başbakanı, Hürriyet Cumhuriyeti’nin üst düzey bir temsilcisini kabul ediyor. Hadi, Hürriyet’in Cumhurbaşkanı Aydın Doğan, Başbakanı da Vuslat Doğan Sabancı. Bu durumda ben ne oluyorum? Yayından sorumlu Başbakan Yardımcısı. Devletten devlete ilişkiler” ironisine indirgenmiş “şuuraltı depreşmesi”ni görünce midem bulandı, kusasım geldi. Burada Özkök’ün banka soyguncusu teröristle aralarında ne fark var diye düşünmeye başladım ve terörist, belki inandığı bir ideolojiye kaynak için ölümü göze almış bir militan iken; Özkök, salt patronajının çıkarı uğruna 70 milyonluk bir ülkeyi “kaos”a sürüklemenin Genel Yönetmenliği ile övünebiliyorsa, mideniz bulanmaz ve kusmazsanız, boğulursunuz. Fakat asıl mesele, Başbakan Sayın Recep Tayyip Erdoğan’ın Özkök’e özel bir paye verip özel görüşmesi; celladına aşık olan köleyi oynaması.. yazık ki, ne yazık bunu da gördük. Psikolojik bir sapmanın yansıması olarak siyaset felsefesini katleden kutuplararası bir etkileşim de değil bu; tek boyuttan zıt kutuba meyletme/boyun eğme.. çatışmacı kültüründen teslimiyet bayrağına sarılma hali bu. Bu türün bir başka örneğini, geride bıraktığımız günlerde Elmadağ’lı hacı adayı Mustafa Beyle Önder Sav arasındaki diyalogu izlediğimde de yaşamıştım; Mustafa bey, kendine, inancına katleden adamdan inancının gereğini yaşamasına yardım istiyordu, İdamlık mücrimin celladından “iki rekat namaz kılmak” için izin istemesi gibi gelmişti bana. Sayın Erdoğan’ın Doğan Medya’dan istemi de tıpkı bu. Oysa son altı yıldır Türkiye’de bir büyük değişime, kabuk değiştirmeye, yeni başlangıçlara kapı aralamış bir insanın bu tavrı karşısında, karmaşanın/kaosun mimarını karşısına alıp ağıt yakmasına anlam veremiyorum. Demokrasi umudumuzun sonu bu sefer gerçekten de geliyor galiba diye düşünmeden edemiyorum. Bu ülkede hep kendi bildiğinin en doğru olduğunu düşünen ve bu düşüncelerini yönetime dayatan seçkinci anlayış, yine galibiyet burcuna bayrak çekiyor. Biz ise, oturmuş “celladımıza nasıl oluyor da aşık olabiliyoruz?” sorusuna cevap arıyoruz. Bakalım ilerleyen bölümlerde cevap bulabilecek miyiz?

Okura göre röportaj, başbakanın kapanma davasından önce yaptığı son balkon konuşması. Gazeteye göre konuşma. Başbakanın başka yerlerde yaptığı konuşmaları da takip ediyoruz. Okurları o kadar da saf sanmasınlar.