MODA BU: ERDOĞAN'IN ÖNÜ NASIL KESİLİR? 

Ancak şu an için, Köşk adaylığı kesinleşmiş gibi görülüyor. Hele geçen hafta sonundaki Kurultay, bu durumu adeta gözümüze sokan jestlerle doluydu.

Abdullah Gül'ün ön plana çıkarılışı, hakkında edilen sözler ve parti içinde verilen yer, gelecekteki değişimi açıkça gösteriyordu.

Erdoğan, çok akılcı bir taktik uyguluyor. Adaylığının kimleri, hangi güçleri rahatsız edeceğini çok iyi biliyor. İşin zorluğunun, duyarlıkların farkında. Bundan dolayı, adaylığını damardan girerek ve yavaş yavaş vererek hazırlıyor. Bir gün geri çekiliyor, ertesi gün "evet" sinyali veriyor. Hep şüphede kalıyoruz. O zaman da tartışmalar şiddetleniyor. Konuşuyor, tartışıyor ve dikkat edecek olursanız, giderek alışıyoruz.
Ancak içimizde hiç alışamayan ve hiçbir zaman alışamayacaklar da var. Onlar da, giderek kendi cephelerini oluşturuyor ve tutumlarını sertleştiriyorlar. 10 Kasım törenleri ve Ecevit'in cenazesindeki manzaralar, Cumhuriyet Cephesi'nin reflekslerini gösterdi.

Peki, Erdoğan durdurulabilir mi?

Gözü korkutulup vazgeçirilebilir mi?

AK Parti liderinin Köşk'e çıkma niyetiyle ilgili izlenimler pekiştikçe, laik kesimin tutumu da sertleşiyor.

Özellikle CHP, bu kesimin bayraktarlığını yapıyor. AKP'ye bir alternatif olduğunu gösteriyor. AKP'yi istemeyenlerin ve laiklerin CHP'den başka seçenekleri bulunmadığı mesajını veriyor. Deniz Baykal, söylemini giderek sertleştiriyor. Başbakan'ı, laik sistemi değiştirmek isteyen adam, kendini de laikliğin sembolü olarak niteliyor. "Ya ben, ya o" diyor.

CHP'nin ön planda göründüğü bu mücadelenin içinde, Türk Silahlı Kuvvetleri, Cumhurbaşkanlığı makamı, YÖK, bir bölüm üniversiteler, bazı Sivil Toplum Örgütleri ve medyanın önemli bir bölümü rol alıyorlar.
Önümüzdeki aylarda, özellikle Mart ayından itibaren bu gerilim artacak. Cumhurbaşkanlığı seçimi adeta rejim kavgasına dönüştürülecek. Erdoğan'ın Cumhurbaşkanı olması, Cumhuriyet'in en önemli kalesinin düşmesi anlamına çekilecek. Türkiye'nin laik sistemi terk edip, şeriata kayacağı söylenecek. Fırtınalar estirilecek.

Bütün bu baskılar, Tayyip Erdoğan'ın gözünü korkutacak mı?
Kararını değiştirmesine yol açacak mı?
Ben hiç sanmıyorum.

Hatta aksini düşünüyorum. Baskılar arttıkça, Erdoğan'ın inadının da artacağına ve kararlılığının daha da pekişeceğine inanıyorum. Zira, Erdoğan böyle bir insan. Tabiatı bu. Değişmesine de imkan yok. Cumhurbaşkanı olması durumunda, Türkiye'nin laiklikten uzaklaşacağını reddediyor. Türkiye'de rejimin değiştirilemeyeceği, AK Parti'nin de böyle bir niyeti olmadığını vurguluyor. Söylenen bütün sözleri, itirazları samimi bulmuyor. Bunların sadece siyaseten söylendiğine, genel seçimlerle ilgili hesaplardan dolayı böyle bir taktik sürdürüldüğüne inanıyor.

Başbakan ayrıca, askerin bu işi darbe yapmaya kadar götüreceği fikrinde de değil. Onu en çok düşündüren, Çankaya'ya çıkması durumunda partinin genel seçimlerde nasıl bir performans gösterebileceği ve orta vadede de partinin dağılıp dağılmayacağı.

Bu iki sorunun yanıtını da Gül'e bağlıyor. Gül'ün maharetine bırakıyor. Belki de kendi içinden "Bu kadarını da Gül düşünsün" diyor.

Açıkça konuşulmuyor, kimse fazla tartışmıyor, ancak herkesin kafasında, Başbakan'ın Köşk'e çıkması durumunda Türk Silahlı Kuvvetleri'nin ne yapacağı sorusu yatıyor.

Türk Silahlı Kuvvetleri, Türkiye Büyük Millet Meclisi'nin Tayyip Erdoğan'ı Cumhurbaşkanı seçmesi durumunda darbe yapar mı?

Aslında TSK'nın müdahale etmesini isteyen çevreler var. Hatta, derinden derine darbe yapması için kışkırtanlar, açıkça göz kırpanlar, açık-kapalı mesaj gönderenler de var.

Kimi politikacılar, kimi bilim adamları, emekli asker, yargıç, savcı ve Sivil Toplum Örgütü de var. Bu baskılar önümüzdeki aylarda daha da yoğunlaşacak ve 2007 Nisan'ın da en üst düzeye ulaşacak.

Peki ne olacak?

Türk Silahlı Kuvvetleri'ni tanıdığını iddia eden bir insanım. EMRET KOMUTANIM kitabını yazarken, bu kurumun hem en güçlü taraflarını, hem de zayıflıklarını gördüm. Bu saptamalarımı, bir de bugünkü uluslararası konjonktüre oturtalım.

Avrupa Birliği'nin, Washington'un olası tepkilerini düşünelim... Bölgedeki kırılganlıklara, özellikle de Kürt sorunundaki gelişmelere bakalım...

Sonra yanıtımızı verelim: Genelkurmay böyle bir gelişmeye müsaade etmez... Bekler, izler, Cumhuriyet'in temel ilkelerine, özellikle laiklikle ilgili olarak erozyona yol açıp açmayacağına bakar. Durumu değerlendirir ve sonradan -ileri bir tarihte- ne yapacağına karar verir. Türk Silahlı Kuvvetleri uyarıda bulunur, rahatsız olur, ancak Cumhurbaşkanlığı'na eşi türbanlı birinin seçildiğinden dolayı, tüm sorumluluğu yüklenip işe el koymak yerine, bu görevi sivil topulumun yüklenmesini tercih eder.

Benim değerlendirmem böyle...
Bilmem yanılıyor muyum?