Kararlarınızın hedeflerinizle verimsel diyaloğa girmesi için akıl, özendiğiniz dünyaları parçalıyor, farkında mısınız?

Estetiğe çekiyor bakışlarınızı ama oradaki hayatların içindeki duyguyu da yüksek bir güçle yok ediyor…

Benimsedikleriniz; kişilikleriniz olmaktan çıktığında ise azımsanmayacak kadar sınır çiziyor, özverilerinize…

Üstüne yürünen yolların üzerinden geçen gökyüzü kadar mavimsi olamıyor artık gözbebekleriniz…

Yuttuğu algıyı revize ediyor, bilişsel düzenlerinizin karadelikleri…Bir hayale koşuyor artık insanlık, koptuğu hakikatinden...

Yaşamadığı kadar nefes aldıkları var, veremeyeceğini bile bile inandığı hesapları var, artık…

Bugün çok erken, yarın ise karşınızda canlanamayacak anıları geçmişe taşıyor…

Hayat sürdürdüğünü sanıyor, insan! İçinden çıkamayacağı kadar dünyalara bezenmiş kalıpları var, artık!

Sözleri ise hükmünü yitiriyor, tutunamadığı hislerini ararken…Anlamsızlık yüklüyor gerçeklerine…

Heyhat! edercesine buğulanmış perdeleri var artık, oyuncağı olduğu bahanelerinin…Sebeplere bağlıyor prangalarını, günden güne hızla!

Sayamadığı kadar sıradışılıkların kölesi olmuş insan, ihanet ettiği kimliklerine bir ad koymaktan bile çekiniyor, artık…Anlam veremediklerini yorumluyor pervasızca, bir biri üstüne sayıkladığı düşlerinden filtreleyerek acılarını…

Neden mi?
Durduğun noktayı bilmezsen, durduramayacağın noktaya getirir, hayat insanı...
Kime bilmediği dilden konuşsan, aklını görürsün..

KABİLİYETİN İZDÜŞÜMÜ 

°¶• Gerçekleri göz görmez... Akıl görür, bilinç uygular, sezgi hayal ile süsler ve simya ortaya çıkar...√

°¶• Harmanlayan şuur açık ise zihnin algısına aldanmaz...√

°¶• Aidiyet hissettiğin senin değildir, düşlenenin içindesin...√

°¶• Farkiyetin kadar ileri görüşlü olabilirsin ama orada senden başkası bulunmaz...√

°¶• Zamanın içindeki yokluk, sirayet ettiği kalbi hedefler...
Işık saçmak için...√

°¶• Benliğini seyredenlerin kendi dünyalarında varlıkları yoktur...√

°¶• Düşüncesine bakanın vakarı, kapsadığı manyetik alan kadardır...
O da bilincindeyse!..√

°¶• Akıl donanımına verilen emeğin bedenleri sonsuzdur...√

ÖYLE BİR ZAMAN GELECEK Kİ; ZAMAN GELMEYECEK!

İnsan planlarını varsaymaktan olsa gerek, ileri görüşlülüğünü kaybedene kadar çabalıyor..
Duyguları ile aklı çatışırken yaşamındaki tanıdık gerçekler kişiyi artık işaret etmiyor...Toplum arasında sıkışan benliği bir yabancı gibi bakıyor..

DEVASA YETENEKLERE SAHİP OLAN İNSAN KENDİ GÜCÜNÜ UNUTTU

Aynı gökyüzüne bakan gözlerin baktıkları benzer nitelikte, gördükleri ise çok farklı..
Paralel geçişlerin evreninde her türlü rengi ve karakteri tanımlayan zihni, alışmışlığa aldanarak yaşam sürüyor...

Çünkü yorumluyorsun..Hiç durmaksızın yaşadıklarına anlam yüklüyor, gerçeklerden kaçıyor ve senden açığa çıkan sözlerinin anlamı kalmayıncaya kadar tüketiyorsun kendini...

Bir gün bıraksan sanki dünya dönmeyecekmiş, dağlar yerinden oynayacak, tüm fırsatlar kaçacak gibi hissediyor, özgüvenini kaybediyorsun...

Her fikrin varlığı orada olmayan zamanın kaderidir..

KAÇMA!
ŞÜPHELERİNİ YOK ET!

Çünkü; yarın çok erken olabilir, bugün ise çok geç!

Yaşanacak o kadar birikmişlik senin tek bir hamlene muhtaç...

"Anlamı olmayan sözlerin düşünceleriyiz biz, konuşulmadık seslerin bileşimine hasret!"