Bu gidişle bildiğim tek bir şey var: Cumhurbaşkanlığı seçimi olursa kim kazanır bilemem ama.

Bir daha Tayyip Erdoğan hiçbir seçimi kazanamaz.

Bence bu durumun tek suçlusu, Cumhurbaşkanının yanındaki yancılardır.

Ekonomi kötü, İnsanlar günden güne fakirleşiyor, Avrupa'dan dışlandık. Emekli kan ağlıyor.

Cumhurbaşkanına bu durum nasıl anlatılıyor bilemedim.

Bence haberi yok..

Bir ülkede insanlar, kendini bu kadar baskı altında hissediyorsa, bunu umursamamak sadece eski Romanya'da yani Çavuşesku'nun yönettiği ülkede ya da Kuzey Kore'de olur.

Bir ülkede Üniversite öğrencileri polis tarafından dövülür mü?

Sen o gençleri değil bu ülkenin geleceğini dövüyorsun.

Artık bu söylemler, bu yüzyılda karın doyurmuyor, bu halk Tayyip Erdoğan ve Devlet Bahçeli'yi istemiyor.

Anketlerde, yani AKP'nin kendi anketinde %35 çıkıyor sayın Tayyip Erdoğan, yani halkın %65 istemiyor.

Yenilik lazım..

Yenilmeyen tek şey yeniliktir.

Demokratik bir ülkede yaşamak her insanın hakkıdır. Demokrasi bir gün herkese lazım olur.

Ekonomik olarak, halkı yorarak seçim kazanmak büyük bir hatadır.

Bir ülkenin geleceği seçim kazanmak üzerine kurulamaz.

"Yeni yüzyıla ayak uyduramayan ve yeni yüzyılı anlamayan liderler ülkelerini felakete götürürler."

Cengiz Altınsoy

***

Halk her şeyi görüyor.

Demokratik bir ülkenin şartlarını kullanarak iktidara gelip, sonra o şartlara sırt çeviriyorsan bunu adı Nankörizmdir.

Nanköristler, hayatı yanındaki yancılardan ibaret sayanlardır. Nankörist,gerçeği göremeyen ve gerçeklerden kaçan kişiliklerdir.

Nankörizm, insanın içinde gizli kalmış korkaklık duygularıdır.

Nankörizm, iylik düşmanıdır.

Nanköristler, kendini herkesten üstün sayan kişiliklerdir,her yerde karşınıza çıkabilir, iş hayatında, sanat hayatında, kahvelerde, aile içinde, her yerde olabililer.

Nankörizm, felaketin başlangıcıdır. Nanköristler hep yalnız kalırlar,sevilmezler.

Yeni yüzyılın hastalığı Nankörizmdir.

***

Camdaki kedi,yeni yazdığım bu şiiri sizlerle paylaşmak istedim.

Bazen bir söz değiştirir zamanı

Yüreğini parçalar derinden

Bazen bir bakış ödeştirir 

Koparır alır her şeyi yerinden

Gazhanenin taşlı yolları

Biraz uzun biraz dar gibi

Ben sevdiğimi söylemedim

Ama aslı var gibi

Ahh camdaki kedi

Beni hiç  iplemedi

Sadece baktı yüzüme

Hiç bir şey demedi

Yıllar geçsede aşklar hep aynı

Gözyaşları sermayesi

Kirpiklerden dökülür gider

Yol olur her bir tanesi