CİNSİYET, GÜÇ VE ŞİDDET 

TURKTIME / Ülkemizde, 2016 yılında 328, 2017 yılında 409, 2018 yılında 440, 2019 yılında 474 ve 2020 yılında 471 kadın erkekler tarafından öldürülmüş ya da şüpheli şekilde ölü bulunmuştur. Bu işlenen cinayetlerin veya şüpheli şekilde ölü bulunan kadınların ardından kısa süreli toplumsal tepkiler gelişmiş fakat her cinayet veya şüpheli ölüm sonrası aynı döngü kendini tekrar edip durmuştur. Sorunu ortadan kaldırmaya yönelik çözümler geliştirilememiştir.

Kadına yönelik şiddetin temel kaynağının, kadınlar ve erkekler arasındaki güç eşitsizliklerinin bir yansıması olduğu su götürmez bir gerçektir; çoğunlukla ataerkil kültürü karakterize eden, erkekler lehine eğilmiş güç dengesizlikleri. Erkeklikle ilgili toplumsal olarak inşa edilmiş ideolojiler "ya da erkeklerin ne yapması gerektiğine ya da hangi özellikleri yerine getirmeleri gerektiğine ilişkin beklentiler ve inançlar" erkeklerin şiddete başvurmasında anahtar rol oynamaktadır; erkeklik ideolojisi sıklıkla şiddet yoluyla gösterilebilecek güç, dayanıklılık, kontrol ve cinsel egemenlik gibi rol ve nitelikleri içerir.

KADINA YÖNELİK ŞİDDETİN TEMEL SEBEPLERİ

Kadına yönelik şiddeti açıklayabilecek tek bir faktörden bahsedemeyiz, bunun yerine sayısız faktör ve bu faktörlerin karşılıklı etkileşiminden bahsedebiliriz.

Kültürel faktörler, ataerkil ve cinsiyetçi görüşler , erkeklerin egemenliğini ve üstünlüğünü sağlamak için şiddeti meşrulaştırır.

Dini ve tarihi gelenekler, kadınların hak sahibi olma ve sahiplenme kavramı altında kadınların fiziksel olarak cezalandırılmasını onaylamıştır.

Yasal faktörler, Pek çok toplumda kadın, davranışları yoluyla kendilerine karşı işlenen şiddet eylemini teşvik etmekten dolayı hala suçlu olarak kabul edilmektedir; hukuk kurallarının erkek egemenci bir bakış açısıyla yorumlanması.

Ekonomik faktörler, işsizlik ve yoksulluk erkekleri etkilediğinde, bu onların erkekliklerini şiddet yoluyla savunmalarına da neden olabilmektedir.

İSTANBUL SÖZLEŞMESİ

45 ülke ve Avrupa Birliği tarafından imzalanan (Türkiye'nin imzasını çektiği) İstanbul Sözleşmesi (Kadına yönelik şiddet ve aile içi şiddetin önlenmesi ve bunlarla mücadeleye ilişkin sözleşme ), toplumsal cinsiyete dayalı şiddetle mücadeleye ilişkin uluslararası mevzuatın mihenk taşı olarak, cinsiyete dayalı şiddet ve kadına yönelik şiddeti toplumsal cinsiyete dayalı bir eylem olarak çerçeveler. bir insan hakları ihlali ve kadınlara karşı bir tür ayrımcılık.

İstanbul Sözleşmesi'ne göre, toplumsal cinsiyete dayalı şiddet eylemlerinin, ister kamusal ister özel hayatta olsun, bu tür eylemlerin tehditleri dahil olmak üzere, kadınlara fiziksel, cinsel, psikolojik veya ekonomik zarar veya eziyetle sonuçlandığı vurgulanmaktadır.