Yalçın Doğan… Çünkü… 

Medya tarihi kovulan gazetecilerin/yazarların da tarihidir aynı zamanda. Şu ya da bu nedenle gazeteciler kovulur. Aynı işe başladıkları gibi.

Ama siyasi kutuplaşma ve bu kutuplaşmanın getirdiği hesaplaşma medyada da bir akım başlamasına neden oldu. Özellikle son yıllarda bir gazeteci ya da yazar kovuldu mu hemen kendisine yakın bir site bulup ya da sosyal medya hesabından şu açıklamayı patlatıveriyor: Yukarılardan emir geldi ve patron da beni kovdu.

Böyle şeyler olmamış mıdır? Türkiye gibi sorunlu bir demokraside tabii ki olmuştur ve olmaktadır. Ama köşesini kaybeden her yazar ya da işini kaybeden her gazetecinin ilk demecinin bu yönde olması artık fena halde komik hale geldi.

Geçmişte bunun örneklerini çokça gördük.

Varlığı ve yokluğu arasında hiçbir fark olmayan kimsenin ciddiye almadığı ve medyada dalga konusu olan Mirgün Cabas’tan, artık sözleri ağzında lastik gibi uzatıp herkesi uyutan ve sorusunu bir türlü soramayan Banu Güven’e… Hepsi aynı tribüne mesaj çaktı kovulunca: Yukarıdan emir geldi ve…

Komikti.

Çünkü Mirgün Cabas ya da Banu Güven ya da kovulana kadar hiçbir duruş ya da etkileri bilinmeyen onca benzer isim… Sizden siyasi iktidarın radarına girip bir yaptırım için devreye girmesini gerektirmeyecek kadar duruşsuz ve silik isimlerdi. O yüzden onlar “Bizi iktidar kovdurdu” dedikleri zaman biz sadece güldük.

Şimdi aynı komedi Hürriyet’ten kovulan Yalçın Doğan tarafından sergileniyor.
Düşünüyoruz; yukarıdan Yalçın Doğan için neden emir gelsin? İşi yazarları okumak, kim ne yazmış diye bakmak olan biz bile Yalçın Doğan’ın ne yazdığını bilmiyoruz. Kimse okumuyor.

Diyelim ki biz kaçırdık da Yalçın Doğan çok fena muhalif yazılar yazıyordu. İyi de mesela Yalçın Doğan Hürriyet’in diğer yazarı Mehmet Y. Yılmaz’dan daha mı sert muhalifti? Yılmaz neden orada da Doğan oyun dışı kaldı? Ya da diğer “okuru olan” muhalif yazarlar dururken…

Ki Sedat Ergin açıklama yaptı ve Doğan’ı yalanladı. Yalanlamasa da olurdu. Çünkü bu komedi artık birkaç militan dışında kimsenin inanmadığı bir hale geldi ve tükendi.

Ve Yalçın Doğan sessizce gitmek yerine, bir teşekkür edip köşesine çekilmek yerine böylesi kimseyi inandıramayacak bir yola tenezzül edip komik duruma düştüğü için KAYBETTİ!